Γράφει η εφημερίδα "Η Αλήθεια":
ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ, ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΜΕ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΡΟΕΔΡΟ ΤΩΝ ΚΛΗΡΙΚΩΝ
«Δεν είναι δυνατόν ο Μητροπολίτης να είναι διακοσμητικό στοιχείο»
Ο «ΕΞΑΨΑΛΜΟΣ» ΤΟΥ πατ. Γ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ
21/10/2009
Είναι γνωστός ο δρόμος που παίρνει το μπουρουρισμένο νερό… Όσοι προέβλεψαν ότι η γνωστή «ιερή διαμάχη» θα κοπάσει έκαναν λάθος.
Εκτός των προβλημάτων των ιερέων είναι καθαρό ότι τοπικά συγκρούονται πλέον δύο τάσεις: αυτή που βολεύεται με το ρόλο του… ψάλτη – ιερέα και αυτή που αγωνιά να εκφράσει τον ιερέα – λειτουργό.
Όλα όσα είδαμε και θα δούμε αυτό έχουν ως υπόβαθρο, ακόμα κι αυτά που «έξω απ’ τα δόντια» είπε σε συνέντευξή του στο «Ράδιο Αλήθεια» ο Πρόεδρος του Συνδέσμου Κληρικών, ο οποίος θέλει δε θέλει να εξάγει την κρίση βάζει την Ιερά Σύνοδο απέναντι των ευθυνών της. Διακοσμητικός Μητροπολίτης μπορεί να υπάρξει (στην ιστορία της εκκλησίας υπήρξαν και στα τελευταία στάδια του… Αλτσχάιμερ), Μητροπολίτης, όμως, που καταγγέλλεται ως τέτοιος απ’ τους ιερείς του δεν μπορεί να σταθεί ούτε μία ώρα.
Ο Πρόεδρος του Συνδέσμου Κληρικών Χίου, πατέρας Γεώργιος Κωνσταντίνου, για πρώτη φορά από την ίδρυση του συνδέσμου και τις κατά καιρούς βολές προς το περιβάλλον του Σεβασμιότατου Μητροπολίτη Χίου κ.κ. Διονυσίου, καταφέρεται εναντίον της τοπικής αρχής της εκκλησίας, ζητώντας από τον ίδιο να ασκεί τα καθήκοντά του όχι τυπικά αλλά ουσιαστικά.
Μετά και την τελευταία ανακοίνωση του συνδέσμου, που νηφάλια ύστερα από την παρέλευση σημαντικού διαστήματος από την επιστολή των αρχιερατικών επιτρόπων, η οποία είχε κινηθεί στο πνεύμα «δεν δικαιούσθε να ομιλείτε», σε συνέντευξή του στο Ράδιο – ΑΛΗΘΕΙΑ, μίλησε σε έντονο ύφος κατά των τακτικών που ακολουθήθηκαν με στόχο να τορπιλίσουν όχι μόνο τη δυναμική του συνδέσμου αλλά ακόμη κι αυτό το συνέδριο που διοργάνωσε. Για μια ακόμη φορά διευκρίνισε ότι στόχος τους δεν είναι να ασκήσουν αντιπολίτευση στο Μητροπολίτη και στη διοίκηση, αλλά να βοηθήσουν στο έργο της Μητρόπολης, η οποία κατά τα λεγόμενά του, δε φαίνεται να το επιδιώκει ασχολούμενη με τυπικά πράγματα. Ο πατέρας Γεώργιος επανέλαβε ότι στη δεδομένη δημιουργηθείσα κατάσταση το λόγο πια έχει ο Σεβ. Μητροπολίτης, δηλώνοντας ότι εκείνοι θα συνεχίσουν τη δράση τους, ότι δεν έχει καμφθεί το ηθικό τους παρά την καταδίωξη που υφίστανται, ότι δρουν – προς το παρόν - εντός των ορίων της Μητροπόλεως, ενώ συμπλήρωσε με νόημα ότι «όταν το πρόβλημα φύγει από εδώ δεν το κρατάει πια κανένας».
Αντί του συνεδρίου… σε κηδεία
Η πικρία του προέδρου του Συνδέσμου Κληρικών είναι εμφανής για τη στάση που τήρησε ο Δεσπότης στο συνέδριο που διοργάνωσαν πρόσφατα:
«Για πρώτη φορά στην ιστορία του νησιού βγήκε ανακοίνωση από τη Μητρόπολη για το πού βρίσκεται ο μητροπολίτης – δεν έχει ξαναβγεί ποτέ ανακοίνωση, αν και ο μητροπολίτης φεύγει συχνά για την Αθήνα ….
…Μετά βρέθηκε ο Μητροπολίτης, εν μέσω του συνεδρίου, να συμμετέχει σε δύο μυστήρια εδώ στη Χίο, σε μια κηδεία και σ’ένα γάμο και να μη στείλει ούτε έναν αντιπρόσωπο να καλωσορίσει στη Χίο – ως όφειλε – τους ανθρώπους οι οποίοι έκαναν τον κόπο να έρθουν εδώ να μας προσφέρουν λίγο από τις επιστημονικές τους γνώσεις και να δοθεί και το έναυσμα στους ιερείς του νησιού και στους ανθρώπους να παρακολουθήσουν ένα τέτοιο συνέδριο, το οποίο συνέβαλε πολύ στην πνευματική καλλιέργεια όσων το παρακολούθησαν. Αυτά λένε πολλά. Είδατε τότε που ο τύπος έγραψε ότι στήνονται γέφυρες, ότι υπάρχει μια μοναδική πνευματική ευκαιρία ενότητας… Αν λοιπόν ο πατέρας, αυτός που είναι υπεύθυνος για την ενότητα, δεν την υπηρετεί, όλα τα άλλα -«είναι όλοι τους παιδιά μου», «τους αγαπώ όλους»- είναι κενά λόγια .
Προφανώς έχουν καταλυτική επίδραση στις αποφάσεις του όλοι όσοι αποτελούν το περιβάλλον του, αλλά δεν είναι δυνατόν ο Μητροπολίτης να είναι διακοσμητικό στοιχείο. Πρέπει να ασκεί τη διοίκηση, να κρατεί τα ηνία, πρέπει να είναι παρών».
«Τον θέλουμε κανονικό επίσκοπο»
Πόσο σήμερα, με όσα έχουν ειπωθεί εκατέρωθεν, μπορεί να υπάρξει γέφυρα συνεννόησης και συνεργασίας;
Το ερώτημα τέθηκε στον πατέρα Γεώργιο Κωνσταντίνου, ο οποίος άμεσα υπέδειξε το Μητροπολίτη, ως τον έχοντα τον πρώτο λόγο στην παρούσα φάση, αφήνοντας όμως αρκετές αιχμές για τη μέχρι τώρα στάση του:
«Είναι στο χέρι του Μητροπολίτη. Εκείνος έρχεται στη Χίο, βλέπει εκείνους που θέλει να δει, πηγαίνει στα πανηγύρια που θέλει, τον δεξιώνονται και αναχωρεί και πάλι. Κάνει τυπικά τα καθήκοντά του. Να τον δούμε εμείς δε γίνεται, ούτε κάνει ιερατικές συνάξεις για να καλέσει τους ιερείς του – που είμαστε δικοί του ιερείς, είμαστε του Διονυσίου ιερείς – να μας καλέσει να δει το πρόσωπό μας αν έχει αλλάξει λίγο. Μπορεί και μας τα χρόνια να έχουν αποτυπώσει πάνω μας κάτι, γιατί δεν είμαστε τα χθεσινά παιδιά, είμαστε σε μια ανδρική πλέον ηλικία και αύριο θα αρχίσουμε κι εμείς να ασπρίζουμε, εκτός αν δε θέλει να μας βλέπει ο Μητροπολίτης, ή αν του είναι περιττό. Αν βλέπει έναν κύκλο ανθρώπων που τον ικανοποιούν και όσους δεν τον ικανοποιούν τους αφήνει στο περιθώριο. Εμείς θέλουμε να βλέπουμε το Μητροπολίτη γιατί αυτός είναι ο κανονικός επίσκοπος της Χίου και δεν έχουμε καμία αντίρρηση σ’ αυτό. Θέλουμε να ασκεί τη διοίκηση, θέλομε να μας ποιμαίνει, θέλομε να διευθύνει εκείνος τα πράγματα και όχι άλλοι εξ ονόματός του και θέλομε να κάνει ιερατικές συνάξεις, για να μη φτάνουμε στο κατάντημα, όπως με την περίπτωση της τέλεσης μυστηρίων στα εξωκκλήσια - μιας εγκυκλίου της οποίας το θέμα θα μπορούσε να λυθεί σε λίγο καιρό ομοιόμορφα και χωρίς να παρεξηγηθεί τόσος κόσμος - να δημιουργηθούν τεράστια προβλήματα, που διήρκεσαν δύο χρόνια για να πάρουν μια σαφής απάντηση από την Ιερά Σύνοδο. Ηταν ένα απλούστατο θέμα που μπορούσε να λυθεί με μια ιερατική σύναξη και μ’ ένα γράμμα στην Ιερά Σύνοδο από την πρώτη στιγμή που εξεδόθη».
«Υπόγειες διαδρομές»
Ο σύνδεσμος αλλά και η διοργάνωση του συνεδρίου για τους κολλυβάδες, όπως προκύπτει από τα λεγόμενα του πατέρα Γεώργιου, περνούν από συμπληγάδες, αφού κάποιοι κινήθηκαν υπογείως για να δυναμιτίσουν την προσπάθεια:
«Μιλάμε, συνεργαζόμαστε και συμπάσχουμε στα προβλήματά μας. Και με τους άλλους αδελφούς που δεν είναι στο σύνδεσμο – γιατί εμείς ποτέ δε βάλαμε χώρισμα ανάμεσα στο «οι δικοί μας» και «οι δικοί τους» - αυτά δεν επιτρέπονται για ορθόδοξους ανθρώπους, πολύ περισσότερο για κληρικούς. Η καλή κουβέντα, ο καλός λόγος, η συμπαράσταση, η αδελφοσύνη, πρέπει να αναπτυχθούν ανάμεσα στον ιερό κλήρο, για να αποδείξουμε ότι αυτά που κηρύττουμε στην εκκλησία τα εφαρμόζουμε πρώτοι εμείς. Οι υπόγειες διαδρομές δεν αφορούν μόνο τα μέλη μας που δέχονται οχλήσεις – κι εγώ προσωπικά και άλλα μέλη του συνδέσμου και του διοικητικού συμβουλίου – με διάφορους τρόπους. Πολλούς τρόπους βρίσκει κάποιος που έχει στη διάθεσή του εξουσία και χρήμα να πλήξει ανθρώπους που διαφωνούν μαζί του, αλλά και επαγγελματίες που βοήθησαν το σύνδεσμο – ας πούμε στη διαδικασία του συνεδρίου του – δηλαδή απαξιώνεται κάθε ένας ο οποίος έχει καλή σχέση με το σύνδεσμο ή και άνθρωποι που έγραψαν κάτι σχετικό για το σύνδεσμο απαξιώθηκαν ή τους έγινε προσβολή κ.λπ.»
Ειδικότερα για το συνέδριο ανέφερε ότι «έγιναν πολλές παρεμβάσεις, μειώθηκε και ο αριθμός των ομιλητών, είχαμε παντοειδείς παρεμβάσεις. Όλα αυτά τα κρατάμε…»
«Δεν είμαστε ζώα»
Όπως αναφέρει ο σύνδεσμος στην ανακοίνωσή του, έτσι και στη συνέντευξή του στο Ράδιο – ΑΛΗΘΕΙΑ, ο Πρόεδρός του επισήμανε ότι «δεν μπαίνουν στη μάντρα»:
«Θέλουμε αύριο τα παιδιά να καμαρώνουν για μας και να μη λένε ότι είμαστε ζώα που τα βάλαν σε μια μάντρα – αυτό γράψαμε και στο χαρτί και δεν είναι λόγος δικός μου, αλλά ενός πιο σεβάσμιου προσώπου που τον αποδεχτήκαμε. Δεν είμαστε ζώα να μας πάρει κάποιος από το λουρί και να μας βάλει μέσα. Μπορεί άλλοι παπάδες μέσα στη Χίο να το έχουν αποδεχτεί αυτό και να έχουν επηρεάσει και τους συνεργάτες τους - δηλαδή ό,τι πει ο δεσπότης είναι σωστό, και ό,τι πουν οι περί τον Δεσπότη είναι σωστότερο, γιατί έχουν και τον τρόπο να μας το επιβάλλουν. Ήρθε η ώρα μέσα στο 2009 – 2010, στην τρίτη χιλιετηρίδα, αυτό να το ανατρέψουμε».
Τυπικό και όχι ουσιαστικό το έργο της Μητρόπολης
Το παραπάνω κατήγγειλε στη συνέχεια ο πρόεδρος το Συνδέσμου Κληρικών, λέγοντας:
«Θα ήταν καλό η μητρόπολη να χρησιμοποιήσει αυτό το Σύνδεσμο και όχι να τον καταδιώκει. Αν το εννοούσε, μπορούσε να χρησιμοποιήσει τα παιδιά της προς το καλό και το συμφέρον. Φαίνεται η Μητρόπολη δε θέλει να κάνει έργο, φαίνεται η Μητρόπολη θέλει να γεμίζει μόνο το βιβλιαράκι, αυτό που εκδίδει κάθε χρόνο με τυπικά πράγματα».
Σε άλλο σημείο της συνέντευξής του αναφερόμενος στη δράση των αρχιερατικών επιτρόπων τόνισε:
«Τυπικές είναι οι θέσεις. Εμείς δεν τους έχουμε δει πουθενά. Παρ’ ότι οι ίδιοι στις ενορίες τους μπορεί να προσφέρουν πολλά αλλά είναι από προσωπικό φιλότιμο και προσωπική αξία, όχι επειδή υπάρχει οργανωμένη πνευματική κίνηση στην Ιερά μας Μητρόπολη. Δεν υπάρχει οργανωμένη πνευματική κίνηση στην Ι. Μητρόπολη Χίου. Τα κατηχητικά γίνονται από κατηχητές που έχουν ζήλο και αγάπη στην εκκλησία και το Χριστό, από ιερείς που έχουν αυταπάρνηση και θέλουν να τα κάνουν, το φιλανθρωπικό έργο γίνεται επίσης μ’αυτόν τον τρόπο κ.λπ. Οργανωμένο κάτι δεν υπάρχει.»
Προς το παρόν… για εσωτερική «κατανάλωση»
Με την παρέμβαση του Προέδρου του Συνδέσμου Κληρικών σίγουρα ανεβαίνουν οι τόνοι στην αντιπαράθεση με το Μητροπολίτη, αφού βάλλεται πλέον ο ίδιος προσωπικά. Πόσο όλα αυτά που λέγονται αποτελούν ζητήματα εσωτερικής κατανάλωσης και δε θα ξεφύγουν από τα όρια της Χίου;
Ο πατέρας Γεώργιος δηλώνει ότι δε θέλουν να βγουν εκτός ορίων. Αναλυτικά σημείωσε:
«Αν χρειαστεί, θα απευθυνθούμε στα ανώτερα εκκλησιαστικά όργανα. Δε χρειάζεται όμως να ξεκινήσουμε εμείς κάτι τέτοιο. Δε θέλουμε να δημιουργήσουμε ένα πρόβλημα που να ξεπεράσει τα όρια της Μητροπόλεως. Όταν φύγει πια από εδώ δεν το κρατάει κανένας…
…Νομίζω ότι ο λαός της Χίου και όχι μόνο οι στενά εκκλησιαζόμενοι, και οι νέοι άνθρωποι, θέλουν τους ιερείς κοντά τους, θέλουν σύγχρονο λόγο από τους ιερείς, μια εκκλησία βγαλμένη από αγκυλώσεις, φυσικά δεν τους αρέσει ο σκοταδισμός, η ανελευθερία στην έκφραση, δεν τους αρέσει ο φαρισαϊσμός και η υποκρισία. Τους αρέσει ο καθαρός λόγος, η εντιμότητα, η αξιοπρέπεια. Αν εμείς που ντυθήκαμε το τιμημένο ράσο δεν έχουμε αξιοπρέπεια, απεμπολήσουμε την ελευθερία του προσώπου μας και της εκφράσεώς μας προς χάριν του ράσου, τότε δεν μπορούμε να έχουμε την ηθική υπόσταση να πλησιάσουμε ειδικά τη νεολαία, που είναι καθαρή και αυτό απαιτεί από τους ποιμένες της.»
Χρ. Ψ.