ΜΕΡΙΚΟΙ Μητροπολίτες τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος αἰσθάνονται ἄβολα στήν ἐπαρχία τους καί συχνά ἀπουσιάζουν, προτιμώντας τήν πρωτεύουσα, ὅπου δραστηριοποιοῦνταν ὡς ἀρχιμανδρίτες, πρό τῆς ἐκλογῆς τους. Ἐκεῖ ἐπικοινωνοῦν μέ τά πνευματικά τους τέκνα, καλύπτουν τίς ἀνάγκες τους, ἀλλά καί οἱ ἴδιοι νιώθουν καλύτερα, ἀφοῦ δέν εἶναι ἀπομονωμένοι στά ὅρια τῆς μικρῆς καί ὀλιγάνθρωπης μητρόπολής τους. Παράλληλα, ἀναλαμβάνουν καί κάποια ἁρμοδιότητα σέ μιά συνοδική ἐπιτροπή (χωρίς νά εἶναι συνοδικοί) καί μέ τόν τρόπο αὐτό καθησυχάζουν τή συνείδησή τους, ἀφοῦ ἐπιτελοῦν ἀνώτερο ἔργο καί μέ εὐρύτερη ἀπήχηση.
Οἱ συγκεκριμένοι αὐτοί Μητροπολίτες –εὐτυχῶς ἐλάχιστοι– σκανδαλίζουν τόν ἁπλό λαό, ὁ ὁποῖος δέν δικαιολογεῖ τό Μητροπολίτη του, ὅταν ἐκ συστήματος ἀπουσιάζει ἐκτός περιοχῆς. Καί εἶναι ἀπορίας ἄξιο πῶς δέν συναισθάνονται τήν εὐθύνη τους γι᾽ αὐτό τόν σκανδαλισμό. Ἀλήθεια, πῶς μποροῦν νά οἰκοδομήσουν ἕναν λαό, πού τόν ἔχουν ἐγκαταλείψει καί πῶς εἶναι δυνατό νά γίνουν δεκτοί ὡς ἀληθινοί ποιμενάρχες; Πόσο ἐπίσης μποροῦν νά ἐπηρεάσουν, ἀλλά καί νά ἐμπνεύσουν τούς ἱερεῖς τους;
Ὅπως ὅλοι γνωρίζουμε, ἕνας Μητροπολίτης δέν εἶναι δυνατό νά ποιμαίνει τό λαό τοῦ Θεοῦ τηλεφωνικῶς ἤ ἐμφανιζόμενος στήν περιοχή γιά νά παραστεῖ σέ διάφορες ἐκδηλώσεις ἤ νά ὑποδεχτεῖ
τούς κοσμικούς ἄρχοντες. Ὁ ποιμενάρχης πρέπει νά μένει μονίμως στήν περιοχή του. Μόνο ὅταν συμμετέχει σέ συνεδριάσεις τῆς Ἱερᾶς Συνόδου, δικαιολογεῖται ἡ ἀπουσία του. Ἀκόμα καί ἡ παρουσία του σέ πανηγύρεις ἄλλων Μητροπόλεων πρέπει νά εἶναι ἀραιή. Δυστυχῶς, πολλοί Ἀρχιερεῖς βρίσκονται σέ διαρκή κίνηση, γιά νά προλαβαίνουν τίς ἐκδηλώσεις καί τίς πανηγύρεις.
Ὁ Μητροπολίτης, ἐάν πραγματικά συναισθάνεται αὐτό πού μέ τή θέλησή του, ἀλλά καί τόν ἀγώνα του ἔχει ἀναλάβει, δέν πρέπει νά ἀπομακρύνεται ἀπό τό ποίμνιό του. Ἡ ἀγάπη του γιά τόν τόπο καί τούς ἀνθρώπους πρέπει νά εἶναι μεγάλη καί ἔμπρακτη.
Νά εἶναι ἀποφασισμένος ὅτι ἐκεῖ θά περάσει τή ζωή του καί νά ἀρνεῖται κάθε ὑπόδειξη ὅτι πρέπει νά προσφέρει καί ἀλλοῦ τίς πολύτιμες ὑπηρεσίες του. Αὐτό εἶναι ἐκ τοῦ διαβόλου.Ὅπως ἐνέργεια τοῦ διαβόλου εἶναι καί ἡ ἐπιθυμία του νά μετατεθεῖ σέ μεγαλύτερη καί πλουσιότερη Μητρόπολη. Μόνο ἄν ἤθελε νά μετατεθεῖ σέ μικρότερη καί φτωχότερη Μητρόπολη, θά μποροῦσε νά θεωρηθεῖ ὡς θεία ἔμπνευση.
Τό φαινόμενο τῶν ἀποδημητικῶν Μητροπολιτῶν πρέπει νά ἐκλείψει. Ἐκεῖνοι πού συνδέονται πνευματικῶς μέ αὐτούς, ἔχουν δύο ἐπιλογές. Ἤ νά ἐγκατασταθοῦν στήν πόλη, πού μένει ὁ Γέροντάς τους ἤ νά τόν ἐπισκέπτονται περιοδικά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου