Του Περικλή Δημητρόπουλου στην εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ (8/1/2011)
Εως τις αρχές της νέας χιλιετίας αριθµούσαν περίπου 35 εκατοµµύρια. Η πολιτική αστάθεια, οι οικονοµικές δυσκολίες, οι διακρίσεις και ασφαλώς το ριζοσπαστικό Ισλάµ εξόρισαν τους χριστιανούς της Ανατολής από τις πατρίδες τους. Στα µέρη όπου ζούσαν εδώ και πολλούς αιώνες δεν έχουν αποµείνει παρά οι µισοί.
Σε ολόκληρη την Ανατολή οι µεγάλες θρησκείες διασταυρώνονται εδώ και αιώνες. Το τέµενος Αλ Ακσα στην Ιερουσαλήµ υψώθηκε πάνω στα ερείπια µιας βασιλικής εκκλησίας που είχε κτιστεί από τους Σταυροφόρους. Το Μεγάλο Τέµενος της ∆αµασκού κτίστηκε εκεί που κάποτε βρισκόταν µια εκκλησία αφιερωµένη στον Αγιο Ιωάννη, η οποία µε τη σειρά της είχε κτιστεί στα ερείπια αρχαίου ναού του ∆ιός. Στην Αλεξάνδρεια συµβίωναν έλληνες ορθόδοξοι, κόπτες και µουσουλµάνοι. Οι χριστιανοί είχαν δηµιουργήσει τις δικές τους κοινότητες στο Ιράκ και το Ιράν, στο Πακιστάν και το Αφγανιστάν, στην Ινδονησία και σε πολλές χώρες του Περσικού Κόλπου. «Εάν δεν ήµουν ιερέας, δεν θα είχα µείνει ούτε ένα λεπτό παραπάνω στο Ιράκ» οµολογούσε ο Ραµί Σιµόν ανήµερα των Χριστουγέννων, εφηµέριος της Εκκλησίας του Ιησού στη Βαγδάτη, δυο µόλις βήµατα από τον καθεδρικό ναό των σύρων καθολικών όπου τον περασµένο Οκτώβριο έχασαν τη ζωή τους 50 χριστιανοί από τις επιθέσεις της Αλ Κάιντα. Αντίθετα µε τον ιρακινό ιερέα που επιµένει, πολλοί χριστιανοί έχουν εγκαταλείψει το Ιράκ αναζητώντας καταφύγιο στο ιρακινό Κουρδιστάν, στον Λίβανο και τη Συρία. Από εκεί ελπίζουν να φτάσουν µε τη βοήθεια της τύχης στην Αυστραλία ή στις Ηνωµένες Πολιτείες. Από ένα εκατοµµύριο τις παραµονές της αµερικανικής εισβολής – 1,4 εκατ. σύµφωνα µε άλλες εκτιµήσεις – σήµερα έχουν αποµείνει 600.000. ∆εν συµβαίνει µόνο στο Ιράκ, όπου ζουν χριστιανοί από τον 2ο αιώνα. Σε ολόκληρη την περιοχή της Μέσης Ανατολής, οι χριστιανικοί πληθυσµοί έχουν µειωθεί δραµατικά καθώς τίποτε δεν φαίνεται να µπορεί να εγγυηθεί την ασφάλειά τους. Σύµφωνα µε επίσηµα στοιχεία που επικαλείται η εφηµερίδα «Λα Ρεπούµπλικα», το 2000 οι χριστιανοί έφταναν το 10% του πληθυσµού των 356 εκατοµµυρίων της περιοχής. Σήµερα µε δυσκολία φτάνουν τα 20 εκατοµµύρια.
Σειρά επιθέσεων. Η επίθεση στην εκκλησία των ∆ύο Αγίων στην Αλεξάνδρεια όπου έχασαν τη ζωή τους 23 άνθρωποι και τραυµατίστηκαν περίπου 100 ήταντο τελευταίο πιο αιµατηρό επεισόδιο µεθύµατα χριστιανούς στην Αίγυπτο. Στην ίδια εκκλησία το 2006 φανατικός µουσουλµάνος είχε επιτεθεί στους πιστούς σκοτώνοντας έναν από αυτούς και τραυµατίζοντας πέντε. Εναν χρόνο αργότερα, οι φήµες ενός ειδυλλίου µουσουλµάνας και χριστιανού ήταν αρκετές για να πυροδοτήσουν ξέσπασµα βίας κατά των καταστηµάτων των χριστιανών. Πέρσι έξι κόπτες κι ένας µουσουλµάνος αστυνοµικός πυροβολήθηκαν θανάσιµα µετά τη χριστουγεννιάτικη λειτουργία έξω από την εκκλησία.
Οι κόπτες της Αιγύπτου γιόρτασαν τα φετινά Χριστούγεννα υπό τον φόβο µιας νέας επίθεσης. Τον ίδιο φόβο είχαν και οι αρχές. Περίπου 70.000 αστυνοµικοί επιστρατεύτηκαν για την προστασία των πιστών που συνέρρευσαν στις εκκλησίες για την χριστουγεννιάτικη λειτουργία. «Για να επιβιώσουµε εµείς οι κόπτες πρέπει να αντιµετωπίσουµε τον φόβο και τον πόνο. Πρέπει να φανούµε πιο δυνατοί από τους τροµοκράτες. Γι’ αυτό ήρθα σήµερα στην εκκλησία», δήλωνε στα διεθνή πρακτορεία ο Μαουρίν, ένας 27χρονος χριστιανός. Η επίθεση, πάντως, δηµιούργησε κλίµα σύµπνοιας µεταξύ των χριστιανών και των µετριοπαθών µουσουλµάνων.
Στο Κάιρο, ο Σενούντα χοροστάτησε της λειτουργίας παρουσία αρκετών µελών της αιγυπτιακής κυβέρνησης και δυο γιων του προέδρου Χόσνι Μουµπάρακ, οι οποίοι είναι σουνίτες µουσουλµάνοι. Πολλοί οµόθρησκοί τους εξάλλου είχαν προσφερθεί να συγκροτήσουν οµάδες περιφρούρησης έξω από τις εκκλησίες.
Οι ασφαλείς νησίδες. Οι νησίδες πάντως στην Ανατολή όπου οι χριστιανοί µπορούν να αισθάνονται σχετικά ασφαλείς είναι πλέον ελάχιστες. Μια από αυτές είναι η Ιορδανία. Το Σύνταγµα της χώρας προβλέπει ότι 10 έδρες από τις 110 του Κοινοβουλίου πρέπει να καταλαµβάνονται από εκπροσώπους της χριστιανικής µειονότητας. Σχετικά ασφαλείς είναι και στη Συρία. Το γεγονός ότι ο πρόεδρος Ασαντ ανήκει επίσης στη θρησκευτική µειονότητατων αλαουιτών (µια συνιστώσα που προέκυψε από σχίσµα µετους σιίτες), εξασφαλίζει στους χριστιανούς της χώρας ένα στάτους κβο που χαρακτηρίζεται αποδεκτό. Σε άλλες χώρες, ωστόσο, είναι ακόµη χειρότερα και από το Ιράκ. Στην Σαουδική Αραβία η κατοχή της Βίβλου θεωρείται αδίκηµα και ο προσηλυτισµός τιµωρείται µε θάνατο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου