Από την ιστοσελίδα της Ιεράς Μητροπόλεως Βέροιας, Ναούσης και Καμπανίας:
ΙΖ Παύλεια (2011)
Κατά το διήμερο 27 και 28 Μαΐου διεξήχθησαν στο Παύλειο Πολιτιστικό Κέντρο της Ι. Μητροπόλεως Βεροίας οι εργασίες του διήμερου συνεδρίου, που διοργανώθηκε στο πλαίσιο των ΙΖ Παυλείων και ήταν αφιερωμένο στα 50 χρόνια από την κοίμηση του αγίου Λουκά του ιατρού.
Πρώτος έλαβε το λόγο ο σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων, ο οποίος καλωσόρισε τους αρχιερείς, κληρικούς και λαΐκούς επιστήμονες που μετέχουν στο συνέδριο αυτό. Στη συνέχεια κηρύσσοντας την έναρξη των εργασιών του συνεδρίου μεταξύ άλλων είπε: «Ανταποκρινόμενη η ιερά Μητρόπολή μας στον εσώτερο πόθο πολλών ευσεβών πιστών, που με σεβασμό και αγάπη προστρέχουν καθημερινά στή χάρη του τιμίου λειψάνου του αγίου Λουκά και γίνονται μάρτυρες των θαυμάτων του, ανέλαβε την πρωτοβουλία της διοργανώσεως αυτού του συνεδρίου προς τιμήν του, με αφορμή τη συμπλήρωση 50 χρόνων από την κοίμησή του με σκοπό να προβάλλει την ιερή μορφή του σε έναν κόσμο που έχει ανάγκη από ιατρούς ψυχών και σωμάτων, προβάλοντας τον κατεξοχήν ιατρό, τον άγιο Λουκά, αρχιεπίσκοπο Συμφερουπόλεως. Γι αυτό και το θέμα του συνεδρίου είναι: «Άγιος Λουκάς: ιατρός ψυχών και σωμάτων».
Επανειλημμένα στις ημέρες μας τίθεται το ζήτημα της σχέσεως της πίστεως με την επιστήμη. Το ζήτημα αυτό είναι ανάλογο με το θέμα της σχέσεως ψυχής και σώματος. Και εάν στο πρώτο ερώτημα για πολλούς η απάντηση είναι αρνητική, και εάν πολλοί ακόμη και στις ημέρες μας αρνούνται να δουν τη σχέση της πίστεως με την επιστήμη, που παρότι έχουν διαφορετική αφετηρία και χρησιμοποιούν διαφορετικές μεθόδους, εάν ασκούνται με ορθό τρόπο, καταλήγουν στο ίδιο τέλος, στον ίδιο δηλαδή σκοπό, η σχέση ψυχής και σώματος αποδεικνύεται από την σύγχρονη επιστήμη προοδευτικά στενότερη. Όμως για όσους είναι ειλικρινείς με τον εαυτό τους και αντικειμενικοί με την επιστήμη που υπηρετούν, η σχέση πίστεως και επιστήμης είναι αδιαμφισβήτητη. Αυτό δεν σημαίνει ασφαλώς, ότι η μία αντικαθιστά την άλλη, αλλά ότι επ΄ουδενί η μία ακυρώνει ή καταργεί την άλλη. Άλλωστε το «ενδοξάζεσθαι εν τοις θαυμασίοις» του Θεού, το οποίο κατά την Σοφία Σειράχ, είναι ο σκοπός για τον οποίο έδωσε ο Θεός στους ανθρώπους την επιστήμη, ειναι μία άλλη προοπτική της θείας δόξης στην οποία καλείται και μπορεί ο πιστός να μετάσχει δια της αγιότητος και της θεώσεως. Ασφαλώς η δεύτερη είναι τελειοτέρα και υψηλοτέρα, αλλά και η πρώτη έχει οικονομηθεί από τον Θεό με τρόπο ανάλογο με αυτόν που εκφράζει ο πρωτοκορυφαίος απόστολος Παύλος στην προς Ρωμαίους επιστολή του: «Τα γαρ αόρατα αυτού από κτίσεως κόσμου τοις ποιήμασιν νοούμενα καθοράται, η τε αΐδιος αυτού δύναμις και θεότης» (Ρωμ.
Σεβ. Μητροπολίτης Εδέσσης κ. Ιωήλ: «Ο άγιος Λουκάς ως επίσκοπος»
Ο σεβ. κ. Ιωήλ αναφέρθηκε στην εισήγησή του στο πρόσωπο του αγίου ως αρχιερέα, που συνδύασε με τον καλύτερο τρόπο τα χαρίσματα της ιερωσύνης και αυτά του ιατρού. Ένας αρχιερέας αγάπης, που εργάστηκε σκληρά για την αναδιοργάνωση της αρχιεπισκοπής του και την πνευματική οικοδομή των ιερέων του. Ένας αριχερέας που θυσίαζε από το έλλειμά του όλα τα υλικά αγαθά για χάρη του ποιμνίου του.
π. Απόστολος Χατζηδήμου: «Γράφοντας με νυστέρι την αγάπη»
Ο π. Απόστολος Χατζηδήμου, ιατρός, στην εισήγησή του, ανέπτυξε τόσο τις ιατρικές εμπειρίες του Αγίου Λουκά, όσο και την χριστιανική προσέγγιση στις ιατρικές πράξεις του. Χαρακτηριστικά αναφέρθηκε στην αντιμετώπιση των πυογόνων λοιμώξεων, χειρουργικά από τον Άγιο και στην βιβλιογραφία που συνέταξε πάνω στο συγκεκριμένο θέμα. Επίσης ο π. Απόστολος έκανε μια αναδρομή στα χαρίσματα που κοσμούσαν τον Άγιο, από τα φοιτητικά του χρόνια ακόμη, χαρίσματα που τον ανέδειξαν σε κορυφαίο ιατρό. Τα χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος, καλλιέργησε ο Άγιος, για να αντιμετωπίσει τον πόνο των ασθενών, να ανακουφίσει την ασθένεια, για να αντέχει στις διώξεις και τις κακουχίες. Πρώτος αυτός επιχείρησε μεταμόσχευση νεφρού από ζώο σε άνθρωπο. Χαρακτηριστικό δε των χαρισμάτων του, ήταν η διάγνωση ασθενειών, χωρίς να υπάρχουν σύγχρονα διαγνωστικά μηχανήματα.
Ο π. Απόστολος τέλος συνέδεσε την ιατρική διακονία του Αγίου Λουκά, με την άπειρη αγάπη που διέθετε για τον πάσχοντα συνάνθρωπό του. Μια αγάπη θυσίας και προσφοράς, μια αγάπη που καθοδηγούσε το νυστέρι του με ακρίβεια, ακόμη και στις πιο λεπτές επεμβάσεις, μια αγάπη από την οποία περίσσευε χρόνο, κόπο και αντοχές, για την εικόνα του Θεού.
Γεώργιος Παπαγεωργίου, Διευθυντής Β΄ χειρουργικής κλινικής Ευαγγελισμού.
«Επιστήμη και θαύμα μπορούν να συνυπάρξουν? Η άποψη ενός χειρούργου»
Κατά την διάρκεια της εισήγησής του ο κ. Παπαγεωργίου, προσέγγισε το θαύμα με την λογική του απλού ανθρώπου. Παρουσιάζοντάς το ως ένα γεγονός που δεν μπορεί να εξηγηθεί με τα ανθρώπινα δεδομένα, που αποτελεί όμως μια πραγματικότητα αναμφισβήτητη. Μια πραγματικότητα που λειτουργεί πέρα από τα αποτελέσματα των εξετάσεων και τις διαγνώσεις, έχοντας ως κέντρο της την πίστη. Επιστήμη, θαύμα και πίστη μπορούν να συνυπάρχουν τόνισε οκ. Παπαγεωργίου και περίτρανη απόδειξη αυτού ήταν ο Άγιος Λουκάς. Ένας γιατρός με πίστη στο Θεό, που η προσευχή του αποτελούσε κανόνα κατά τη άσκηση των ιατρικών καθηκόντων του. Ο κ. Παπαγεωργίου αναφέρθηκε επίσης σε προσωπικέ εμπειρίες, σε ιατρικά ζητήματα, που χωρίς την θεία παρέμβαση δεν θα είχαν αίσιο αποτέλεσμα. Τέλος τόνισε πως από την πείρα του καταλήγει στο συμπέρασμα πως δεν υπάρχουν γιατροί, που έστω και μια φορά στην καριέρα τους να μην επικαλέστηκαν την βοήθεια του Θεού.
Αρχιμανδρίτης Νεκτάριος Αντωνόπουλος, Ηγούμενος Ιεράς Μονής Σαγματά
«Η δια θαυμάτων μετά θάνατον άσκηση της ιατρική από τον Άγιο Λουκά»
Η υπόσχεση θαυμάτων του Χριστού προς τους μαθητές Του, δεν έπαυσε να ισχύει και μετά την Αποστολικοί περίοδο, τόνισε στην αρχή της εισήγησης του ο π. Νεκτάριος, συνδέοντας αριστοτεχνικά, ως κρίκο της αλυσίδας των Αποστόλων και τον Άγιο Λουκά. Ο Άγιος αγάπησε τον άνθρωπο, ως εικόνα Θεού και κήρυττε και θεράπευε, σύμφωνα με τη διδασκαλία του Κυρίου. Ενώ η αρρώστια βασανίζει τον άνθρωπο, με την θεραπεία αναδεικνύεται η συμπόνια έλεγε ο Άγιος, και πως μακάριος είναι ο γιατρός, γιατί πράττει μια από τις δύο εντολές Του Χριστού.
Ως δείγμα αγάπης, χαριτώθηκε θαυμάτων από τον Θεό και ενώ όσο ζούσε έτρεχε παντού και με κάθε μέσο προς τον πάσχοντα, τώρα δεν τον εμποδίζουν σύνορα και αποστάσεις. Εμφανίζεται σε όνειρα, σε οράματα, στο χειρουργείο ή αλλού, με γάζες ή χειρουργικά εργαλεία, επίσκοπος ή ιατρός, πλήθος οι μαρτυρίες των εμφανίσεων του προς ανακούφιση. Χαρακτηριστικά ο π. Νεκτάριος αναφέρθηκε σε έξη εμφανίσεις του Αγίου Λουκά, που ήταν καθοριστικές για την έκβαση της πορείας των ασθενών. Δεν παρέλειψε δε να τονίσει ο ομιλητής πως η εκκλησία ενώνει, οι Άγιοι είναι υπερεθνικοί και δεν υπάρχου σύνορα για την χάρη και την ίαση, ο Άγιος πετάει όπου χρειάζεται.
Ιερομόναχος Ιωακείμ Καρεώτης
«Το μήνυμα του Αγίου Λουκά στον σύγχρονο κόσμο»
Από την παιδική του ηλικία ο Άγιος Λουκάς, εκδηλώνει την θρησκευτικότητα του, φλέγεται να γίνει εργάτης στον αμπελώνα του Κυρίου. Σπουδάζει ιατρική, είναι άριστος στην ανατομία, δέχεται πολλές προτάσεις επαγγελματικές, αλλά προτιμά με τις γνώσεις του να βοηθά τους φτωχούς. Πλήθος ασθενών ζητούν την βοήθεια του και αυτός την προσφέρει απλόχερα και αφιλοκερδώς. Θεωρεί τον κάθε άνθρωπο, μοναδικό και ανεπανάληπτο, πονά και ο ίδιος για κάθε σοβαρά πάσχοντα. Πρωτοπόρος χειρούργος, δεν ανέχεται την προχειρότητα και την επιπολαιότητα. Μελετά ακατάπαυστα. Δέχεται την ιερατική κλίση, απλά έτσι όπως ο Θεός είχε φροντίσει από την παιδική του ηλικία. Δεν ήταν θεωρητικός, ήταν άνθρωπος των έργων.
Τόνισε ο π. Ιωακείμ την αδυναμία των συναδέλφων του στο πανεπιστήμιο και το νοσοκομείο, να κατανοήσουν τις θρησκευτικές του πεποιθήσεις, που θεωρούνταν ξεπερασμένες στα χρόνια των αλλαγών. Ο ίδιος ένοιωσε πειρασμούς που τον απομάκρυναν από τον Θεό, όμως όταν φθάνεις στο κατώτερο σημείο της ζωής σου ή γίνεσαι Άγιος ή δαίμονας. Ο Άγιος αρρώστησε πνευματικά, συνήλθε και αγίασε.
Τα Αγιοπνευματικά αγαθά που έλαβε κατά την βάπτισή του, τα διατήρησε. Απλός, καθημερινός, έλαβε τον σταυρό του και οδηγήθηκε στην αγιότητα. Όσο πιο πολύ πλησίαζε τον Θεό δια των ανθρώπων, τόσο πιο πολύ χαριτωνόταν. Ο Άγιος Λουκάς είναι η απάντηση στα προβλήματα της εποχής μας.
Βασιλική Κώστα, Καθηγήτρια Ιατρικής σχολής ΑΠΘ,
«Τι έχει να πει ο Άγιος Λουκάς στα σύγχρονα αμφιθέατρα της ιατρικής»
Η κ. Κώστα τόνισε στην αρχή της εισήγησής της πως οι φοιτητές στα αμφιθέατρα παραμένουν ίδιοι. Όπως και στα χρόνια του Αγίου Λουκά. Οι περισσότεροι θέλουν να βοηθήσουν τον συνάνθρωπο τους.
Ο ίδιος ο Άγιος ήταν πολύ απλός και μιλούσε κατανοητά για να προσφέρει τις γνώσεις του. Ετοίμαζε με προσοχή τα μαθήματά του, ήταν ήρεμος και δίδασκε με σεβασμό απέναντι σε όλους. Είχε πολλές ιδιότητες που η μία αλληλεπικάλυπτε την άλλη. Το εποπτικό του υλικό ήταν πλούσιο και πάντα ερευνούσε σε βάθος για να βρει λύσεις στα προβλήματα των ασθενών. Ήταν πηγή γνώσης και πίστης που δεν σταμάτησε να αναβλύζει. Πίστευε ο Άγιος πως μέσα από τη γνώση ανοίγεται η σκέψη, θέτονται προβληματισμοί που οδηγούν στην αλήθεια. Ήθελε τους φοιτητές σκεπτόμενους, προβληματιζόμενους, αφοσιωμένους, δημιουργικούς και ακριβής στην επίλυση προβλημάτων.
Ήταν κλινικός γιατρός, συγγραφέας, δάσκαλος, ερευνητής, ευφυής, στοχαστικός, σκεπτόμενος. Τι θα έλεγε σήμερα στους φοιτητές? Να έχουν υψηλά ηθικά και επιστημονικά κριτήρια, να είναι προσηλωμένοι στους κανόνες της βιοηθικής, ο άνθρωπος είναι ψυχοσωματική ενότητα, να έχουν συνεχή εκπαίδευση, προβληματισμός και έρευνα, να έχουν ηθικές αξίες και γνώση του αντικειμένου.
Σταύρος Μπαλογιάννης, Καθηγητής Ιατρικής σχολής ΑΠΘ,
«Το έργο του Αγίου Λουκά ως ακαδημαϊκού διδασκάλου»
Ο κ. Μπαλογιάννης τόνισε την αλλαγή που επέφερε στη σκέψη των γιατρών ο Άγιος Λουκάς. Συνέδεσε τον όρκο του Ιπποκράτη με τον Ευαγγελιστή και ιατρό Λουκά, τους Αναργύρους Κύρο και Ιωάννη τους ιατρούς, την αριστοτελική άποψη με το σταυρό του Κυρίου. Έζησε σε μια εποχή που δεν ενδιαφερόταν για τον άνθρωπο, αλλά για τα επιστημονικά επιτεύγματα. Ο Άγιος οργανώνει νοσοκομείο και ιατρική σχολή στην Τασκένδη, ασχολείται με την συγγραφή συγγραμμάτων, ασχολείται με την ψυχοσωματική υπόσταση του ανθρώπου, περιέγραψε λεπτές χειρουργικές διαδικασίες. Σχεδίαζε ώρες μια επέμβαση για να ακολουθήσει τον καλύτερο δρόμο, έγραψε για τη ψυχή, το πνεύμα, το σώμα, χωρίς να τα ξεχωρίσει, αλλά δένοντας τα σε μια αγιοπνευματική αρμονία.
Έλεγε ο Άγιος πως επιστήμη χωρίς θρησκεία είναι ουρανός χωρίς ήλιο. Το φως της επιστήμης, ο Κύριος, βοηθά τους επιστήμονες να ζουν στην λαμπρότητα της επιστήμης.Τέλος ο κ. Μπαλογιάννης παρουσίασε ένα παράδειγμα. Είπε χαρακτηριστικά πως 700 χρόνια πριν τον Χριστό ο προφήτης, προφήτεψε γεγονότα της ζωής του Κυρίου, μπορεί κανείς ή η επιστήμη να το εξηγήσει αυτό;
Αρχιμανδρίτης Γεώργιος Ρουσάκης, Ιατρός,
«Η παγκόσμια ακτινοβολία του Αγίου Λουκά ως ιατρού»
Ο Άγιος Λουκάς έθεσε τις βάσεις της ιατρικής, σε μια δύσκολη εποχή. Η πρόοδος που επιτεύχθηκε οφείλεται και στον Άγιο, καθώς έθεσε ως προϋπόθεση την ασφάλεια του ασθενούς, ο οποίος κινδύνευε περισσότερο από την νάρκωση παρά από την ίδια την επέμβαση. Το 1909 ανέπτυξε τη μέθοδο της περιοχικής αναισθησίας, μιας μεθόδου δύσκολης για τα μέτρα της εποχής, καθώς γύρω από τα νεύρα περνούν μεγάλες αρτηρίες και η τρώση τους προκαλεί ακόμη και θάνατο. Το 1934 δημοσιεύει τη χειρουργική των πυογόνων λοιμώξεων, με 149 σχέδια του ιδίου. Το 1946 συμπληρώνει το σύγγραμμά του με τη χειρουργική μολυσμένων αρθρικών τραυμάτων από σφαίρες. Με τα λιγοστά μέσα που διέθετε προσπάθησε να υπηρετήσει με τον καλύτερο τρόπο τον άνθρωπο, κάτω από αντίξοες συνθήκες.
Ο π. Γεώργιος ανέφερε στο τέλος πως στο αστεροσκοπείο της Κριμαίας ανακάλυψε τον Οκτώβριο του 1971, έναν καινούργιο αστεροειδή και του έδωσαν το όνομά του, 6161 Vojno Yasenetsky.
Μετά την ολοκλήρωση των εισηγήσεων ετέθησαν πλήθος ερωτήσεων από τους συνέδρους και το συνέδριο ολοκλρώθηκε με την κήρυξη λήξεως των εργασιών από τον σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Βεροίας κ. Παντελεήμονα, ο οποίος μεταξύ άλλων τόνισε:... «Την αλήθεια του λόγου του Κυρίου συνειδητοποιήσαμε, πιστεύω, όλοι, κατά τη διάρκεια του συνεδρίου που οργάνωσε η ιερά Μητρόπολίς μας προς τιμήν του αγίου Λουκά, αρχιεπισκόπου Συμφερουπόλεως του ιατρού και θαυματουργού, με την ευκαιρία της συμπληρώσεως πενήντα χρόνων από την κοίμησή του, αυτό το διήμερο. Και την συνειδητοποιήσαμε, διότι, εάν και έχουν περάσει πενήντα χρόνια, εμείς τον αισθανθήκαμε μέσα από τις εισηγήσεις των διακεκριμένων ομιλητών μας και τη συζήτηση, ανάμεσά μας, ζώντα και ενεργούντα ως ιατρό ψυχών και σωμάτων»...
Και ο σεβασμιώτατος αφού ευχαρίστησε τους συντελεστές και διοργανωτές κατέληξε: ... «Τελευταίες άφησα τις ευχαριστίες προς αυτόν ο οποίος υπήρξε η αιτία, η αρχή και το τέλος του συνεδρίου, προς αυτόν που μας πλουτίζει καθημερινά με τον λόγο και τα θαύματά του, και που αρδεύει με την χάρη των ιάσεών του την άνυδρη έρημο του σύγχρονου κόσμου μας. Στον άγιο Λουκά, λοιπόν, τον ιατρό και θαυματουργό ανήκει η ευγνωμοσύνη, ο σεβασμός και η αγάπη μας, και εύχομαι η χάρη του να μας συνοδεύει και οι θεοπειθείς πρεσβείες του προς τον Θεό ναμας στηρίζουν και να μας καθοδηγούν στη ζωή και τη διακονία μας.»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου