Συνέντευξη παραχώρησε ο Μητροπολίτης Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου κ. Ιερόθεος στην εφημερίδα «Χώρα», όπου απαντά για την υπόθεση Αττικής, για τον Αρχιεπίσκοπο καθώς και για τον νέο Πατριάρχη Μόσχας κ. Κύριλλο. Η συνέντευξη έχει ως εξής:
Ερώτηση: Τον τελευταίο καιρό απασχολεί έντονα την επικαιρότητα η υπόθεση του πρώην μητροπολίτη Αττικής κ. Παντελεήμονα, τον οποίον ουσιαστικά "αθώωσε" με την απόφασή του το Συνοδικό Δικαστήριο. Σχετικά με αυτό το ζήτημα αναλάβατε πρωτοβουλία σύνταξης επιστολής που υπογράφηκε από πολλούς μητροπολίτες. Γιατί προχωρήσατε σε αυτή την κίνηση; Πιστεύετε ότι πρέπει να αλλάξη η απόφαση του Συνοδικού Δικαστηρίου; Βλέπετε, μετά από αυτές τις εξελίξεις, διασάλευση της ενότητας και ηρεμίας της Ιεραρχίας;
Απάντηση: Η υπόθεση που σχετίζεται με τον πρ. Μητροπολίτη Αττικής κ. Παντελεήμονα απασχολεί την επικαιρότητα τουλάχιστον τα τελευταία επτά (7) χρόνια σε διάφορες φάσεις.
Όταν το 2002-2003 ήμουν Συνοδικός Μητροπολίτης δύο υποθέσεις του πήγαν στο Αρχείο και μειοψήφισα και στις δύο περιπτώσεις. Νομίζω ότι τόσο οι δύο παλαιότερες όσο και η νέα αρχειοθέτηση ήταν και είναι πρόκληση και σε μας τους Αρχιερείς και στον λαό. Κατά την γνώμη μου είναι αδιανόητο άνθρωποι του ποιμνίου μας να πεινούν και να δυσκολεύονται να αναθρέψουν τα παιδιά τους και οι Κληρικοί, μάλιστα οι άγαμοι, να έχουν αποταμιευμένα υψηλά ποσά.
Η επιστολή που εστάλη στην Ιερά Σύνοδο και υπογράφεται από 28 Αρχιερείς, καθώς και άλλες επιστολές που εστάλησαν, ήταν μια αυθόρμητη πράξη, χωρίς να υπάρχη κάτι προσχεδιασμένο και οργανωμένο.
Η συντριπτική πλειοψηφία της Ιεραρχίας προκλήθηκε. Έτσι η πράξη αυτή έγινε για την διατήρηση της ενότητας της Ιεραρχίας και όχι για την διασάλευσή της. Αυτό αποδείχθηκε και εκ των υστέρων.
Τελικά, νομίζω, ότι η Ιερά Σύνοδος και η Ιεραρχία θα αντιμετωπίση το θέμα αυτό με σοβαρότητα, διάκριση και νηφαλιότητα, σεβόμενη το εκκλησιαστικό δίκαιο. Η Εκκλησία γνωρίζει από κρίσεις, αλλά και από υπερβάσεις των κρίσεων.
Ερώτηση: Ποιά είναι η άποψή σας, ύστερα από την απόφαση του Αρείου Πάγου, με την οποία κατέστη αμετάκλητη η απόφαση του Εφετείου Αθηνών για τον Μητροπολίτη πρ. Αττικής Παντελεήμονα;
Απάντηση: Το άρθρο 160 του Νόμου 5383/1932 «Περί των Εκκλησιαστικών Δικαστηρίων...» είναι σαφέστατο και εφαρμοστέο. Άλλωστε, η Εκκλησία με τον Νόμο αυτό, τον οποίον αποδέχθηκε για 75 χρόνια, δικάζει όλες τις υποθέσεις των Κληρικών της και είναι εκκλησιαστικός νόμος. Δυστυχώς δεν μπορεί να κάνη στο σημείο αυτό εξαίρεση.
Ερώτηση: Με αυτά τα φαινόμενα και άλλα –όπως αυτά που αποκαλύφθηκαν για την υπόθεση της Μονής Βατοπαιδίου– οι πιστοί δείχνουν να σκανδαλίζονται και να απομακρύνονται από την Εκκλησία. Πως το σχολιάζετε; Πως μπορεί να αποφευχθή αυτό;
Απάντηση: Η Εκκλησία είναι ένας Θεανθρώπινος Οργανισμός, στον οποίο λειτουργεί συνδυασμένα το θείο με το ανθρώπινο στοιχείο.
Γίνονται δια μέσου των αιώνων διάφορα λάθη από Κληρικούς και λαϊκούς, αλλά μέσα στην Εκκλησία υπάρχουν και θετικά γεγονότα, τα οποία καταγράφονται στα συναξάρια των αγίων, και αυτά την προσδιορίζουν.
Είναι επόμενο μερικοί να σκανδαλίζονται από άστοχες ενέργειες Κληρικών, μοναχών και λαϊκών, αλλά τελικά όλοι πρέπει να καταλάβουμε ότι η Εκκλησία είναι πνευματικό νοσοκομείο-θεραπευτήριο, όπου υπάρχουν ασθενείς, γίνονται εγχειρήσεις, θεραπεύονται κλπ. Το ερώτημα είναι:
Γιατί να σκανδαλίζεται κανείς από τα νοσοκομεία επειδή υπάρχουν ασθενείς, οι γιατροί αγωνίζονται για την θεραπεία, και μάλιστα τελικά μερικοί πεθαίνουν; Έτσι πρέπει να βλέπουμε και τον εκκλησιαστικό χώρο.
Υπάρχουν γιατροί, άρρωστοι που θεραπεύονται, γίνονται πνευματικές εγχειρήσεις, αλλά μερικοί πεθαίνουν πνευματικά. Όλα αυτά είναι θέματα προσωπικής ελευθερίας.
Ερώτηση: Πριν λίγο καιρό ο κ. Ιερώνυμος συμπλήρωσε έναν χρόνο από την εκλογή του στον θρόνο του Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος. Τι θεωρείτε ότι χαρακτηρίζει αυτό το διάστημα; Έχει μπει σε νέους δρόμους η Εκκλησία;
Απάντηση: Η Εκκλησία ακολουθεί τον δικό της δρόμο, την δική της πορεία, τον δικό της ρυθμό, ως Σώμα Χριστού κατευθύνεται από την κεφαλή της που είναι ο Χριστός.
Εμείς τα μέλη της, Κληρικοί και λαϊκοί, μερικές φορές χάνουμε τον δρόμο μας, αποπροσανατολιζόμαστε η αγωνιζόμαστε να συντονιστούμε στον ρυθμό της Εκκλησίας.
Αν εξετάσουμε τους τρεις τελευταίους Αρχιεπισκόπους (Σεραφείμ-Χριστόδουλο-Ιερώνυμο) παρατηρούμε ότι είχαν και έχουν διάφορα χαρίσματα, εργάσθηκαν και εργάζονται σύμφωνα με τον χαρακτήρα τους και την προσωπικότητά τους, αγαπούν τον Θεό και τους ανθρώπους ποικιλοτρόπως. Έτσι φαίνεται το μεγαλείο της Εκκλησίας, αφού όλοι ωφελούνται
Ερώτηση: Ορισμένοι Ιεράρχες χαρακτηρίζουν τον Αρχιεπίσκοπο "σιωπηλό", καθώς, όπως λένε, δεν εκφράζει απόψεις για πολιτικά ζητήματα. Συμμερίζεστε αυτές τις απόψεις;
Απάντηση: Ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος έχει κάνει μια σημαντική πορεία μέσα στον χώρο της Εκκλησίας, με τον δικό του χαρακτήρα, την δική του προσωπικότητα. Γνωρίζει πότε να ομιλή ως Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πότε ως Πρόεδρος της Ιεράς Συνόδου, καθώς επίσης γνωρίζει πότε να ομιλή και πότε να σιωπά.
Γενικά, δεν μπορούμε να αναμειγνυόμαστε σε πολιτικά-κομματικά ζητήματα. Φυσικά, άλλο είναι η πολιτική ως επίθετο –ζωή της πόλης– για την οποία έχουμε λόγο, και άλλο είναι η πολιτική ως ουσιαστικό –κομματικοποίηση– για την οποία είμαστε ανοικτοί, αφού η Εκκλησία είναι ενότητα των πάντων.
Η Εκκλησία αγκαλιάζει και αγαπά όλα τα μέλη της που ανήκουν σε όλους τους πολιτικούς χώρους. Δεν είναι μικρομάγαζο κανενός.
Ερώτηση: Οι σχέσεις της Εκκλησίας της Ελλάδος με το Οικουμενικό Πατριαρχείο φαίνεται ότι έχουν αποκατασταθεί. Που πιστεύετε ότι οφείλεται αυτό;
Απάντηση: Η αποκατάσταση των σχέσεων είχε αρχίσει από το τελευταίο διάστημα της αρχιεπισκοπείας του μακαριστού Χριστοδούλου και συνεχίζεται με σταθερά και ειλικρινή βήματα. Αυτό οφείλεται στο ότι όλοι κατάλαβαν ότι δεν μπορούν να παίζουν με τους εκκλησιαστικούς θεσμούς, ιδίως με το Οικουμενικό Πατριαρχείο.
Ερώτηση: Μετά τον θάνατο του μακαριστού Αλεξίου, στην θέση του Πατριάρχη Μόσχας αναδείχθηκε ο κ. Κύριλλος, ο οποίος παλαιότερα είχε διατυπώσει σκληρές εκφράσεις κατά του Οικουμενικού Πατριαρχείου.
Πως βλέπετε να διαμορφώνονται οι σχέσεις των Ορθοδόξων Εκκλησιών, μετά την εκλογή του κ. Κυρίλλου;
Απάντηση: Η υπόθεση που σχετίζεται με τον πρ. Μητροπολίτη Αττικής κ. Παντελεήμονα απασχολεί την επικαιρότητα τουλάχιστον τα τελευταία επτά (7) χρόνια σε διάφορες φάσεις.
Όταν το 2002-2003 ήμουν Συνοδικός Μητροπολίτης δύο υποθέσεις του πήγαν στο Αρχείο και μειοψήφισα και στις δύο περιπτώσεις. Νομίζω ότι τόσο οι δύο παλαιότερες όσο και η νέα αρχειοθέτηση ήταν και είναι πρόκληση και σε μας τους Αρχιερείς και στον λαό. Κατά την γνώμη μου είναι αδιανόητο άνθρωποι του ποιμνίου μας να πεινούν και να δυσκολεύονται να αναθρέψουν τα παιδιά τους και οι Κληρικοί, μάλιστα οι άγαμοι, να έχουν αποταμιευμένα υψηλά ποσά.
Η επιστολή που εστάλη στην Ιερά Σύνοδο και υπογράφεται από 28 Αρχιερείς, καθώς και άλλες επιστολές που εστάλησαν, ήταν μια αυθόρμητη πράξη, χωρίς να υπάρχη κάτι προσχεδιασμένο και οργανωμένο.
Η συντριπτική πλειοψηφία της Ιεραρχίας προκλήθηκε. Έτσι η πράξη αυτή έγινε για την διατήρηση της ενότητας της Ιεραρχίας και όχι για την διασάλευσή της. Αυτό αποδείχθηκε και εκ των υστέρων.
Τελικά, νομίζω, ότι η Ιερά Σύνοδος και η Ιεραρχία θα αντιμετωπίση το θέμα αυτό με σοβαρότητα, διάκριση και νηφαλιότητα, σεβόμενη το εκκλησιαστικό δίκαιο. Η Εκκλησία γνωρίζει από κρίσεις, αλλά και από υπερβάσεις των κρίσεων.
Ερώτηση: Ποιά είναι η άποψή σας, ύστερα από την απόφαση του Αρείου Πάγου, με την οποία κατέστη αμετάκλητη η απόφαση του Εφετείου Αθηνών για τον Μητροπολίτη πρ. Αττικής Παντελεήμονα;
Απάντηση: Το άρθρο 160 του Νόμου 5383/1932 «Περί των Εκκλησιαστικών Δικαστηρίων...» είναι σαφέστατο και εφαρμοστέο. Άλλωστε, η Εκκλησία με τον Νόμο αυτό, τον οποίον αποδέχθηκε για 75 χρόνια, δικάζει όλες τις υποθέσεις των Κληρικών της και είναι εκκλησιαστικός νόμος. Δυστυχώς δεν μπορεί να κάνη στο σημείο αυτό εξαίρεση.
Ερώτηση: Με αυτά τα φαινόμενα και άλλα –όπως αυτά που αποκαλύφθηκαν για την υπόθεση της Μονής Βατοπαιδίου– οι πιστοί δείχνουν να σκανδαλίζονται και να απομακρύνονται από την Εκκλησία. Πως το σχολιάζετε; Πως μπορεί να αποφευχθή αυτό;
Απάντηση: Η Εκκλησία είναι ένας Θεανθρώπινος Οργανισμός, στον οποίο λειτουργεί συνδυασμένα το θείο με το ανθρώπινο στοιχείο.
Γίνονται δια μέσου των αιώνων διάφορα λάθη από Κληρικούς και λαϊκούς, αλλά μέσα στην Εκκλησία υπάρχουν και θετικά γεγονότα, τα οποία καταγράφονται στα συναξάρια των αγίων, και αυτά την προσδιορίζουν.
Είναι επόμενο μερικοί να σκανδαλίζονται από άστοχες ενέργειες Κληρικών, μοναχών και λαϊκών, αλλά τελικά όλοι πρέπει να καταλάβουμε ότι η Εκκλησία είναι πνευματικό νοσοκομείο-θεραπευτήριο, όπου υπάρχουν ασθενείς, γίνονται εγχειρήσεις, θεραπεύονται κλπ. Το ερώτημα είναι:
Γιατί να σκανδαλίζεται κανείς από τα νοσοκομεία επειδή υπάρχουν ασθενείς, οι γιατροί αγωνίζονται για την θεραπεία, και μάλιστα τελικά μερικοί πεθαίνουν; Έτσι πρέπει να βλέπουμε και τον εκκλησιαστικό χώρο.
Υπάρχουν γιατροί, άρρωστοι που θεραπεύονται, γίνονται πνευματικές εγχειρήσεις, αλλά μερικοί πεθαίνουν πνευματικά. Όλα αυτά είναι θέματα προσωπικής ελευθερίας.
Ερώτηση: Πριν λίγο καιρό ο κ. Ιερώνυμος συμπλήρωσε έναν χρόνο από την εκλογή του στον θρόνο του Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος. Τι θεωρείτε ότι χαρακτηρίζει αυτό το διάστημα; Έχει μπει σε νέους δρόμους η Εκκλησία;
Απάντηση: Η Εκκλησία ακολουθεί τον δικό της δρόμο, την δική της πορεία, τον δικό της ρυθμό, ως Σώμα Χριστού κατευθύνεται από την κεφαλή της που είναι ο Χριστός.
Εμείς τα μέλη της, Κληρικοί και λαϊκοί, μερικές φορές χάνουμε τον δρόμο μας, αποπροσανατολιζόμαστε η αγωνιζόμαστε να συντονιστούμε στον ρυθμό της Εκκλησίας.
Αν εξετάσουμε τους τρεις τελευταίους Αρχιεπισκόπους (Σεραφείμ-Χριστόδουλο-Ιερώνυμο) παρατηρούμε ότι είχαν και έχουν διάφορα χαρίσματα, εργάσθηκαν και εργάζονται σύμφωνα με τον χαρακτήρα τους και την προσωπικότητά τους, αγαπούν τον Θεό και τους ανθρώπους ποικιλοτρόπως. Έτσι φαίνεται το μεγαλείο της Εκκλησίας, αφού όλοι ωφελούνται
Ερώτηση: Ορισμένοι Ιεράρχες χαρακτηρίζουν τον Αρχιεπίσκοπο "σιωπηλό", καθώς, όπως λένε, δεν εκφράζει απόψεις για πολιτικά ζητήματα. Συμμερίζεστε αυτές τις απόψεις;
Απάντηση: Ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος έχει κάνει μια σημαντική πορεία μέσα στον χώρο της Εκκλησίας, με τον δικό του χαρακτήρα, την δική του προσωπικότητα. Γνωρίζει πότε να ομιλή ως Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πότε ως Πρόεδρος της Ιεράς Συνόδου, καθώς επίσης γνωρίζει πότε να ομιλή και πότε να σιωπά.
Γενικά, δεν μπορούμε να αναμειγνυόμαστε σε πολιτικά-κομματικά ζητήματα. Φυσικά, άλλο είναι η πολιτική ως επίθετο –ζωή της πόλης– για την οποία έχουμε λόγο, και άλλο είναι η πολιτική ως ουσιαστικό –κομματικοποίηση– για την οποία είμαστε ανοικτοί, αφού η Εκκλησία είναι ενότητα των πάντων.
Η Εκκλησία αγκαλιάζει και αγαπά όλα τα μέλη της που ανήκουν σε όλους τους πολιτικούς χώρους. Δεν είναι μικρομάγαζο κανενός.
Ερώτηση: Οι σχέσεις της Εκκλησίας της Ελλάδος με το Οικουμενικό Πατριαρχείο φαίνεται ότι έχουν αποκατασταθεί. Που πιστεύετε ότι οφείλεται αυτό;
Απάντηση: Η αποκατάσταση των σχέσεων είχε αρχίσει από το τελευταίο διάστημα της αρχιεπισκοπείας του μακαριστού Χριστοδούλου και συνεχίζεται με σταθερά και ειλικρινή βήματα. Αυτό οφείλεται στο ότι όλοι κατάλαβαν ότι δεν μπορούν να παίζουν με τους εκκλησιαστικούς θεσμούς, ιδίως με το Οικουμενικό Πατριαρχείο.
Ερώτηση: Μετά τον θάνατο του μακαριστού Αλεξίου, στην θέση του Πατριάρχη Μόσχας αναδείχθηκε ο κ. Κύριλλος, ο οποίος παλαιότερα είχε διατυπώσει σκληρές εκφράσεις κατά του Οικουμενικού Πατριαρχείου.
Πως βλέπετε να διαμορφώνονται οι σχέσεις των Ορθοδόξων Εκκλησιών, μετά την εκλογή του κ. Κυρίλλου;
Απάντηση: Ο νέος Πατριάρχης Μόσχας κ. Κύριλλος έχει μεγάλη εκκλησιαστική πείρα, αφού ήταν Πρόεδρος της Επιτροπής για τις διορθόδοξες και διαχριστιανικές σχέσεις, και ελπίζω τώρα ως Πατριάρχης θα χαράξει την δική του εκκλησιαστική πολιτική.
Γιατί άλλο είναι το να ενεργή κανείς εκτελώντας αποφάσεις τρίτων και άλλο να έχει ουσιαστικό ρόλο και προσωπική ευθύνη στην διαμόρφωση των σχετικών αποφάσεων.
Τελικά πρέπει να γίνει αντιληπτό ότι η θέση του Οικουμενικού Πατριαρχείου έχει καθορισθή από τις Οικουμενικές Συνόδους, καθώς επίσης ότι η Κωνσταντινούπολη είναι η Νέα Ρώμη (όχι «δεύτερη») και γι' αυτό δεν μπορεί να ύπαρξη «Τρίτη» Ρώμη, αφού δεν υπάρχει και δεύτερη, δηλαδή υπάρχει Παλαιά και Νέα Ρώμη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου