Υπάρχουν περιπτώσεις στην καθημερινή ζωή των ανθρώπων, οπότε γίνονται γνώστες ενός ονόματος ιστορικού προσώπου, εξ αφορμής της δημιουργίας κάποιας κινηματογραφικής ή άλλης – παρεμφερούς είδους – παραγωγής.
Προβάλλονται μεν τότε τα επιφανή αυτά πρόσωπα πλην, όμως, ενίοτε με εσφαλμένο τρόπο που καταλήγει σε λανθασμένα συμπεράσματα.
Ένα από τα επιφανή αυτά πρόσωπα που κόσμησαν και λάμπρυναν το πάνθεον των ηρώων και των εθνικών ευεργετών της χώρας μας είναι και ο Ψαριανός Ιωάννης Βαρβάκης (1747 - 1825).
Ο Ιωάννης Βαρβάκης ήλθε στην επικαιρότητα προσφάτως, λόγω της προβολής της ταινίας του σκηνοθέτη Γιάννη Σμαραγδή με την επωνυμία "Αγαπά ο Θεός το χαβιάρι"! Δεν κρίνουμε την εν λόγω ταινία από απόψεως καλλιτεχνικής. Μπορεί να είναι περίφημη, άρτια σκηνοθετημένη, προσφιλής στο φιλοθεάμον κοινό. Όμως, ας μας επιτραπεί να πούμε ότι, προβάλλει σε ορισμένα σημεία της εσφαλμένα τα γεγονότα της ιστορίας που αφορούν τη βιογραφία του Ι. Βαρβάκη.
Εάν, λοιπόν, επιθυμήσει κάποιος να πληροφορηθεί τα της βιοτής του Ιωάννη Βαρβάκη δεν έχει παρά να αναζητήσει ιστορικούς και συγγραφείς που έχουν εντρυφήσει γύρω από το συγκεκριμένο θέμα. Υπάρχουν πολλοί, παλιοί και νέοι. Θεωρώ καταλληλότερο όλων τον ιστοριοδίφη και λάτρη των ηρωικών Ψαρών, Ψαριανό συγγραφέα Δημήτριο Γ. Ανδριάνα, το πολύτομο και πολυσχιδές, συγγραφικό, έργο του οποίου περιλαμβάνει οτιδήποτε αφορά το ιστορικό και μαρτυρικό νησί των Ψαρών και τους ανθρώπους του.
Το νησί αυτό ανέδειξε μεγάλους καραβοκύρηδες και ήρωες που προέταξαν τα στήθη τους απέναντι στον εχθρό, χάριν της αγάπης τους στην πατρίδα. Και την ευεργέτησαν ποικιλότροπα. Ανάμεσα σ΄ εκείνους βρίσκεται και ο "λεοντόκαρδος του μεγάλου αγώνα για τη λευτεριά, ο Ψαριανός καταδρομέας, πυρπολητής και μαικήνας ΙΩΑΝΝΗΣ ΑΝΔΡΕΟΥ ΒΑΡΒΑΚΗΣ" όπως, χαρακτηριστικά, τον μνημονεύει ο αλτρουιστής κ. Δημήτριος Γ. Ανδριάνας στον τίτλο του ομώνυμου, λαμπρού, έργου του που, πρόσφατα, κυκλοφόρησε σε έναν καλαίσθητο τόμο διακοσίων (200) περίπου σελίδων γεμάτων ιστορία, σελίδων που αποπνέουν ήθος και θείο έρωτα για την πατρίδα.
Ο κ. Δημήτριος Γ. Ανδριάνας, ακάματος και φλογερός κήρυκας των εθνικών μας ιδεωδών, δεν κουράζεται να γράφει, να μιλά και να προβάλλει την μαρτυρική αλήθεια και να την μεταλαμπαδεύει ατόφια στις μετέπειτα γενιές, εις πείσμα των δαιμόνων της λήθης, της άγνοιας και του τυχοδιωκτισμού, που μαστίζουν τη σύγχρονη, αποιεροποιημένη, νεοελληνική κοινωνία.
Σε μια εποχή όπου οι αξίες υφίστανται κρίση από ασύνετους και αγύρτες, από τυχάρπαστους πολιτικάντηδες και τα μειράκια τους, η γραφίδα του νέστορα των Ψαρών κ. Δημητρίου Γ. Ανδριάνα έρχεται να εδραιώσει την ελπίδα και να θυμίσει την ρίζα της φυλής μας. Μια ρίζα που ποτίστηκε από τον ιδρώτα και το αίμα, μεταξύ άλλων, των Κανάρηδων, των Παπανικολήδων, των Βαρβάκηδων.
Το νέο πόνημα του κ. Δημητρίου Γ. Ανδριάνα υπό τον τίτλον "Ο Ψαριανός Εθνικός Ευεργέτης ΙΩΑΝΝΗΣ ΒΑΡΒΑΚΗΣ" είναι το αρτιότερο όλων όσων έχουν γραφεί για τον Ι. Βαρβάκη. Αξίζει να διαβαστεί. Σ΄ αυτό μπορεί κάποιος να μελετήσει τους κόπους και τις προσωπικές και οικογενειακές θυσίες που έκανε ο Βαρβάκης για την πατρίδα, την καλοσύνη και φιλανθρωπία του έναντι όλων - ακόμη και των αιχμαλώτων του- (εν αντιθέσει με τον τρόπο που τον παρουσιάζουν στην κινηματογραφική ταινία), την στενή του σχέση με την Εκκλησία, το επιχειρηματικό του πνεύμα (να εκμεταλλεύεται εμπορικά το χαβιάρι που υπάρχει σε περιοχές της Κασπίας) και μέσα από αυτό να ευεργετήσει τα μέγιστα την πατρίδα (και στο σημείο αυτό παραποιείται η ιστορία μέσα στην πλοκή της εν λόγω ταινίας, όπως παραποιείται και με τον τίτλο <<Αγαπά ο Θεός το χαβιάρι>> που συνιστά, όντως, ετυμολογικό και εννοιολογικό γρίφο, λες και ο Θεός τρώει …χαβιάρι… και του αρέσει …! Κανένας δεν κατάλαβε γιατί συσχετίστηκε τοιουτοτρόπως ο Θεός με το χαβιάρι !), κ.α.
Μπορεί, επίσης, ο αναγνώστης του βιβλίου να πληροφορηθεί για τον βίο της μητέρας του Ι. Βαρβάκη, Μαρούς, η οποία εκάρη Μοναχή από τον Άγιο Πατριάρχη, Γρηγόριο τον Ε΄ και – τυφλή ούσα πλέον και σε προχωρημένη ηλικία – ενώ μόναζε στην Ιερά Μονή Παναγίας Πλακιδιώτισσας (στην Καλλιμασιά) επί έτη, έστειλε ο γιος της στη Χίο, κρυφά, τους Κων/νο Κανάρη και Κων/νο Νικόδημο να τη σώσουν από τα γιαταγάνια των Τούρκων πριν τη σφαγή του 1822.
Ο Ι. Βαρβάκης υπήρξε ο ένδοξος πυρπολητής του τουρκικού στόλου στον Τσεσμέ το 1770. Έκανε, δηλαδή, μισό αιώνα (52 χρόνια) νωρίτερα αυτό που έκανε ο Κανάρης στη Χίο στις 6 Ιουνίου 1822 τιμωρώντας τον σφαγέα της Χίου Καρά Αλή, πυρπολώντας την ναυαρχίδα του έξω από το λιμάνι της Χίου και βρίσκοντας φρικτό θάνατο.
Ο Ι. Βαρβάκης υπήρξε Εθνικός Ευεργέτης όχι μόνον της Ελλάδας αλλά και της Ρωσίας, είχε δε την εύνοια και την εκτίμηση της αυτοκράτειρας Αικατερίνης Β΄ και του τσάρου Αλεξάνδρου Α΄ οι οποίοι τον ετίμησαν δεόντως.
Στο βιβλίο του κ. Δημ. Γ. Ανδριάνα εμφανίζονται 30 επιμέρους κεφάλαια που σκιαγραφούν την έντονη προσωπικότητα του εθνικού ευεργέτη.
Η έκδοση διανθίζεται από πλούσιο φωτογραφικό και χαρακτικό υλικό, καθώς και από ανέκδοτο- ιστορικό- υλικό που αφορά, κυρίως, τη σχέση των Ι. Βαρβάκη και Αδαμ. Κοραή.
Στον εντιμότατο, μελίρρυτο συγγραφέα και ιστοριοδίφη των Ψαρών κ. Δημήτριο Γ. Ανδριάνα, εκφράζουμε τα θερμά μας συγχαρητήρια, συνάμα με τις εσώψυχες ευχαριστίες μας για την έκδοση, προαγωγή και κυκλοφορία του νέου του πονήματος, με την ευχή και προσδοκία να αυξάνει το ήδη πλούσιο συγγραφικό και ιστορικό του έργο, για πολλά ακόμη έτη, διαφωτίζοντάς μας και – παράλληλα – διαιωνίζοντας το μεγαλείο της λεβέντικης, ελληνικής φυλής.-
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου