ΣΥΝΤΟΜΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΑΠΟ ΑΓ. ΝΙΚΟΔΗΜΟ ΑΓΙΟΡΕΙΤΗ
Έζησε στα χρόνια του Διοκλητιανού και Μαξιμιανού των τυράννων. Γεννήθηκε στα Πάταρα της Λυκίας. Είχε γονείς ευσεβείς και πλουσίους, αλλά σε νεαρή ηλικία έμεινε ορφανός. Κληρονόμος μεγάλης περιουσίας την διέθεσε ο άγιος σε φιλανθρωπικούς σκοπούς, ανακουφίζοντας απόρους, χήρες και οικογενειάρχες. Είναι γνωστό το περιστατικό γιά κάποιο πατέρα που από οικονομική ανάγκη πήγε να εκμεταλλευθεί τις τρεις κόρες του. Ο άγιος μόλις το έμαθε πήγε κρυφά το βράδυ και άφηνε χρήματα τόσα ώστε να αποκατασταθούν. (100 χρυσά φλουριά σε κάθε μία). Αλλά ο πατέρας αυτός παραφύλαξε στη τρίτη και τελευταία κόρη του και τον ''έπιασε΄΄ να αφήνει το κομπόδεμα κρυφά στην αυλή του.
Έλλαμψε στη μοναχική πολιτεία, αλλά αργότερα από την υπερβάλλουσα αρετή του, τον έκαναν αρχιερέα. Όταν κοιμήθηκε ο τότε επίσκοπος Μύρων συνήλθε η σύνοδος και όλοι πρότειναν ως νέο επίσκοπο τον Νικόλαο.
Επειδή κήρυττε με παρρησία την ευσέβεια, συνελήφθηκε από τον άρχοντα της Λυκίας και τιμωρήθηκε με δαρμούς και στρεβλώσεις. Μετά τον έβαλαν φυλακή μαζί με άλλους χριστιανούς.
Όταν ο μέγας Κωνσταντίνος ανήλθε στη εξουσία και σταμάτησε τους διωγμούς, τότε απελευθερώθηκαν όλοι οι χριστιανοί και βέβαια μαζί τους και ο άγιος Νικόλαος.
Το 325 συνήλθε στη Νίκαια η αγία και οικουμενική πρώτη σύνοδος στην οποία έλαβε μέρος ο θείος Νικόλαος.
Σε αυτή τη σύνοδο από ιερά αγανάκτηση χαστούκισε τον 'Αρειο και κανονικά έπρεπε να του κόψουν το χέρι. Αλλά σε όραμα στον αυτοκράτορα Κωνσταντίνο η Θεοτόκος δεν του επέτρεψε να τον τιμωρήσουν. Αυτό το περιστατικό αγιογραφείται σε κάθε είκόνα του αγίου, όταν δεξιά και αριστερά από τη κεφαλή του ο Χριστός και η Παναγία δείχνουν τα διακριτικά του επισκόπου. (Βλέπε κάτωθι την εικόνα)
Είναι πάρα πολλά τα θαύματα του αγίου και εν ζωή, αλλά και μετά θάνατο ιδιαίτερα, γι' αυτό και πήρε την ονομασία θαυματουργός. Να ένα παράδοξο θαύμα του αγίου.
Στην Κωνσταντινούπολη ήταν ένας χριστιανός ευλαβής και πιστός που αγαπούσε πολύ τον άγιο και αμοιβαίως τον αγαπούσε ο άγιος Νικόλαος. Έπρεπε να πάει ένα ταξίδι και πρώτα προσευχήθηκε στο ναό του αγίου και μετά αποχαιρέτισε τους συγγενείς του, τους φίλους του και τέλος μπήκε στο πλοίο. Στην εννάτη ώρα της νύκτας γύρισε ο άνεμος και πήγαν οι ναύτες να γυρίσουν τα πανιά. Σηκώθηκε και ο ευλαβέστατος αυτός να πάει για την σωματική του ανάγκη, αλλά μπερδεύτηκε στα πεσμένα πανιά και με τη τρικυμία έπεσε στη θάλασσα. Οι ναύτες δεν μπόρεσαν να κάνουν τίποτα γιατί ήταν σκοτάδι και έπνεε δυνατότερα ο άνεμος και τότε όλοι θρήνησαν τον άνδρα γιατί δεν υπήρχε ελπίδα σωτηρίας. Ο χριστιανός όμως αυτός άνδρας που έπεσε μέσα στη τρικυμία με όλα του τα ρούχα, θυμήθηκε στο κίνδυνο τον άγιο και άρχισε με φωνές να τον καλεί όσο χρόνο πάλευε στα κύματα και καταποντίζονταν. Και ω του θαύματος ξαφνικά βρέθηκε στο σπίτι του! Μάλιστα επειδή αρχικά δεν συνειδητοποίησε που ευρίσκετο, συνέχιζε τις φωνές και τις παρακλήσεις στον άγιο. Τότε μαζεύτηκαν όχι μόνο οι συγγενείς του, αλλά και οι γείτονες από τις δυνατές κραυγές του που φώναζε τον άγιο Νικόλαο να τον βοηθήσει. Βλέποντες όλοι να τρέχουν από τα ρούχα του νερό θαλασσινό, έμειναν άφωνοι και σιωπηλοί μη ξέροντας τι να υποθέσουν και τι να πουν. Αδελφοί τι βλέπω, λέγει εκείνος. Χθες σας αποχαιρέτισα και μπήκα στο πλοίο και ήμουν στο πέλαγος όταν δε πήγα για την ανάγκη μου γλύστρισα και έπεσα στη θάλασσα. Αμέσως επικαλέσθηκα τον άγιο Νικόλαο, αλλά δεν γνωρίζω πως βρέθηκα εδώ. Τότε οι συναθροισθέντες χριστιανοί βλέποντας να τρέχουν νερά από τα ρούχα του εξεπλάγησαν με το παράδοξο θαύμα, έχαιραν και έκλεγαν μαζί και έκραζαν το Κύριε ελέησον. Ο δε διασωθείς έβγαλε τα βρεγμένα ρούχα του και αφού ντύθηκε άλλα, πήγε κατ' ευθείαν στο ναό και πέρασε όλο το βράδυ εκεί γεμίζοντας με αρώματα την Εκκλησία. Το πρωί στον όρθρο κατέφθασαν πάρα πολλοί συγχωριανοί του που έμαθαν το γεγονός δοξάζοντες το Θεό και ευχαριστούντες τον άγιο. Μάλιστα το νέο μαθεύτηκε και σε όλη την Πόλη όπου έφθασε στα αυτιά του αυτοκράτορα και του Πατριάρχη, ο οποίος κατόπιν έκανε λιτανεία και αγρυπνία, απονέμοντας ευχαριστία στον άγιο Νικόλαο. Γι' αυτό θεωρείται ο κατ' εξοχήν προστάτης των ναυτικών.
Κοιμήθηκε ειρηνικά το 330 μ.Χ.
ΑΞΙΟΣΗΜΕΙΩΤΑ:
- Πριν ο άγιος αναδειχθεί σε Επίσκοπο Μύρων της Λυκίας, διέμεινε ασκητικώς σε Μονή που ο ίδιος ίδρυσε στην Κύπρο κοντά στην Πάφο, τη λεγόμενη Μονή των Ιερέων, που υπάρχει και σήμερα. Είχε κοντά του τον μαθητή του Ευτύχιο, ο οποίος παρέμεινε στη συνέχεια εκεί και αγίασε τιμώμενος (ανεπίσημα ακόμη) στις 8 Αυγούστου. Ονομάσθηκε αργότερα Μονή των Ιερέων, διότι, ως λέγουν, ήτο κέντρο και βάση δράσεως Ιερομονάχων της περιφερείας. Μονή η οποία συνεδύαζε την μόνωση και την προσευχή με την εξυπηρέτηση των πνευματικών αναγκών του λαού. Εκεί κατέφυγε αργότερα και ο Άγιος Αθανάσιος ο Αθωνίτης μέχρι να τον βρεί ο αυτοκράτορας και τον ανακαλέσει στο Άγιον Όρος.
- Πολύ εβοήθησε την μόρφωση του χαρακτήρος και την ιερατική κλίση του Αγ.Νικολάου ένας θείος του, αδελφός του πατέρα του, Νικόλαος και αυτός ονομαζόμενος, κτήτωρ μιάς Μονής κοντά στα Μύρα, της "Μονής Σιών". Τα ιερά λείψανά του διαφυλάσσονται στη συνοικία Λίντο της Βενετίας, σε ομώνυμο Μοναστήρι. Τα δε ιερά λείψανα του Αγ.Νικολάου Επισκόπου Μύρων του Θαυματουργού διασώζονται μέχρι σήμερα στην πόλη Μπάρι της Ιταλίας, όπου κατέφθασαν θαυματουργικώς.
- Τον Αγ.Νικόλαο ευλαβούνται πάρα πολύ οι Ρώσοι. Μαζί με τον Αγ. Δημήτριο είναι οι δύο Άγιοι, που ιδιαίτερα ευλαβούνται και έχουν δει πολλά θαύματα να γίνονται. Εννοείται οτι ο χριστουγεννιάτικος γραφικός Σάντα Κλάους (με τα κόκκινα ρούχα) δεν έχει καμιά σχέση ούτε με τον Άγιο Νικόλαο, ούτε βέβαια και με τον Άγιο Βασίλειο.
Έλλαμψε στη μοναχική πολιτεία, αλλά αργότερα από την υπερβάλλουσα αρετή του, τον έκαναν αρχιερέα. Όταν κοιμήθηκε ο τότε επίσκοπος Μύρων συνήλθε η σύνοδος και όλοι πρότειναν ως νέο επίσκοπο τον Νικόλαο.
Επειδή κήρυττε με παρρησία την ευσέβεια, συνελήφθηκε από τον άρχοντα της Λυκίας και τιμωρήθηκε με δαρμούς και στρεβλώσεις. Μετά τον έβαλαν φυλακή μαζί με άλλους χριστιανούς.
Όταν ο μέγας Κωνσταντίνος ανήλθε στη εξουσία και σταμάτησε τους διωγμούς, τότε απελευθερώθηκαν όλοι οι χριστιανοί και βέβαια μαζί τους και ο άγιος Νικόλαος.
Το 325 συνήλθε στη Νίκαια η αγία και οικουμενική πρώτη σύνοδος στην οποία έλαβε μέρος ο θείος Νικόλαος.
Σε αυτή τη σύνοδο από ιερά αγανάκτηση χαστούκισε τον 'Αρειο και κανονικά έπρεπε να του κόψουν το χέρι. Αλλά σε όραμα στον αυτοκράτορα Κωνσταντίνο η Θεοτόκος δεν του επέτρεψε να τον τιμωρήσουν. Αυτό το περιστατικό αγιογραφείται σε κάθε είκόνα του αγίου, όταν δεξιά και αριστερά από τη κεφαλή του ο Χριστός και η Παναγία δείχνουν τα διακριτικά του επισκόπου. (Βλέπε κάτωθι την εικόνα)
Είναι πάρα πολλά τα θαύματα του αγίου και εν ζωή, αλλά και μετά θάνατο ιδιαίτερα, γι' αυτό και πήρε την ονομασία θαυματουργός. Να ένα παράδοξο θαύμα του αγίου.
Στην Κωνσταντινούπολη ήταν ένας χριστιανός ευλαβής και πιστός που αγαπούσε πολύ τον άγιο και αμοιβαίως τον αγαπούσε ο άγιος Νικόλαος. Έπρεπε να πάει ένα ταξίδι και πρώτα προσευχήθηκε στο ναό του αγίου και μετά αποχαιρέτισε τους συγγενείς του, τους φίλους του και τέλος μπήκε στο πλοίο. Στην εννάτη ώρα της νύκτας γύρισε ο άνεμος και πήγαν οι ναύτες να γυρίσουν τα πανιά. Σηκώθηκε και ο ευλαβέστατος αυτός να πάει για την σωματική του ανάγκη, αλλά μπερδεύτηκε στα πεσμένα πανιά και με τη τρικυμία έπεσε στη θάλασσα. Οι ναύτες δεν μπόρεσαν να κάνουν τίποτα γιατί ήταν σκοτάδι και έπνεε δυνατότερα ο άνεμος και τότε όλοι θρήνησαν τον άνδρα γιατί δεν υπήρχε ελπίδα σωτηρίας. Ο χριστιανός όμως αυτός άνδρας που έπεσε μέσα στη τρικυμία με όλα του τα ρούχα, θυμήθηκε στο κίνδυνο τον άγιο και άρχισε με φωνές να τον καλεί όσο χρόνο πάλευε στα κύματα και καταποντίζονταν. Και ω του θαύματος ξαφνικά βρέθηκε στο σπίτι του! Μάλιστα επειδή αρχικά δεν συνειδητοποίησε που ευρίσκετο, συνέχιζε τις φωνές και τις παρακλήσεις στον άγιο. Τότε μαζεύτηκαν όχι μόνο οι συγγενείς του, αλλά και οι γείτονες από τις δυνατές κραυγές του που φώναζε τον άγιο Νικόλαο να τον βοηθήσει. Βλέποντες όλοι να τρέχουν από τα ρούχα του νερό θαλασσινό, έμειναν άφωνοι και σιωπηλοί μη ξέροντας τι να υποθέσουν και τι να πουν. Αδελφοί τι βλέπω, λέγει εκείνος. Χθες σας αποχαιρέτισα και μπήκα στο πλοίο και ήμουν στο πέλαγος όταν δε πήγα για την ανάγκη μου γλύστρισα και έπεσα στη θάλασσα. Αμέσως επικαλέσθηκα τον άγιο Νικόλαο, αλλά δεν γνωρίζω πως βρέθηκα εδώ. Τότε οι συναθροισθέντες χριστιανοί βλέποντας να τρέχουν νερά από τα ρούχα του εξεπλάγησαν με το παράδοξο θαύμα, έχαιραν και έκλεγαν μαζί και έκραζαν το Κύριε ελέησον. Ο δε διασωθείς έβγαλε τα βρεγμένα ρούχα του και αφού ντύθηκε άλλα, πήγε κατ' ευθείαν στο ναό και πέρασε όλο το βράδυ εκεί γεμίζοντας με αρώματα την Εκκλησία. Το πρωί στον όρθρο κατέφθασαν πάρα πολλοί συγχωριανοί του που έμαθαν το γεγονός δοξάζοντες το Θεό και ευχαριστούντες τον άγιο. Μάλιστα το νέο μαθεύτηκε και σε όλη την Πόλη όπου έφθασε στα αυτιά του αυτοκράτορα και του Πατριάρχη, ο οποίος κατόπιν έκανε λιτανεία και αγρυπνία, απονέμοντας ευχαριστία στον άγιο Νικόλαο. Γι' αυτό θεωρείται ο κατ' εξοχήν προστάτης των ναυτικών.
Κοιμήθηκε ειρηνικά το 330 μ.Χ.
ΑΞΙΟΣΗΜΕΙΩΤΑ:
- Πριν ο άγιος αναδειχθεί σε Επίσκοπο Μύρων της Λυκίας, διέμεινε ασκητικώς σε Μονή που ο ίδιος ίδρυσε στην Κύπρο κοντά στην Πάφο, τη λεγόμενη Μονή των Ιερέων, που υπάρχει και σήμερα. Είχε κοντά του τον μαθητή του Ευτύχιο, ο οποίος παρέμεινε στη συνέχεια εκεί και αγίασε τιμώμενος (ανεπίσημα ακόμη) στις 8 Αυγούστου. Ονομάσθηκε αργότερα Μονή των Ιερέων, διότι, ως λέγουν, ήτο κέντρο και βάση δράσεως Ιερομονάχων της περιφερείας. Μονή η οποία συνεδύαζε την μόνωση και την προσευχή με την εξυπηρέτηση των πνευματικών αναγκών του λαού. Εκεί κατέφυγε αργότερα και ο Άγιος Αθανάσιος ο Αθωνίτης μέχρι να τον βρεί ο αυτοκράτορας και τον ανακαλέσει στο Άγιον Όρος.
- Πολύ εβοήθησε την μόρφωση του χαρακτήρος και την ιερατική κλίση του Αγ.Νικολάου ένας θείος του, αδελφός του πατέρα του, Νικόλαος και αυτός ονομαζόμενος, κτήτωρ μιάς Μονής κοντά στα Μύρα, της "Μονής Σιών". Τα ιερά λείψανά του διαφυλάσσονται στη συνοικία Λίντο της Βενετίας, σε ομώνυμο Μοναστήρι. Τα δε ιερά λείψανα του Αγ.Νικολάου Επισκόπου Μύρων του Θαυματουργού διασώζονται μέχρι σήμερα στην πόλη Μπάρι της Ιταλίας, όπου κατέφθασαν θαυματουργικώς.
- Τον Αγ.Νικόλαο ευλαβούνται πάρα πολύ οι Ρώσοι. Μαζί με τον Αγ. Δημήτριο είναι οι δύο Άγιοι, που ιδιαίτερα ευλαβούνται και έχουν δει πολλά θαύματα να γίνονται. Εννοείται οτι ο χριστουγεννιάτικος γραφικός Σάντα Κλάους (με τα κόκκινα ρούχα) δεν έχει καμιά σχέση ούτε με τον Άγιο Νικόλαο, ούτε βέβαια και με τον Άγιο Βασίλειο.
Πηγή:
www.monipetraki.gr
Σχετικές αναρτήσεις:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου