Του Γιώργου Φωτ. Παπαδόπουλου
Πριν από κάποια χρόνια και υπό άλλες συνθήκες, μιλούσαμε με κολακευτικά σχόλια γύρω από τη Eurovision, επισημαίνοντας ότι, με την ανάλογη αντιμετώπιση του όλου ζητήματος, θα μπορούσε να αποτελέσει κοιτίδα πολιτισμού και προβολή της τοπικής (κατά χώρα) μουσικής και καλλιέργειας πολιτιστικών στοιχείων.
Στη συνέχεια διαπιστώσαμε ότι ήταν μια παρωδία, αφού κάθε κράτος προέβαλε όχι τα παραδοσιακά στοιχεία του πολιτισμού του, αναφορικά με το τραγούδι και τη μουσική, αλλά ότι είδους βλακεία μπορούσε να του προσδώσει την πολυπόθητη πρωτιά. Βιαστήκαμε, τότε, να επαινέσουμε και την Έλενα Παπαρίζου, η οποία μας απογοήτευσε πολύ σύντομα, τόσο με τις κατά καιρούς δηλώσεις της όσο και με την μετέπειτα εν γένει πορεία της.
Όμως, αυτό που έγινε φέτος ήταν ένα αξεπέραστο φιάσκο. Τη στιγμή που, εκατομμύρια Έλληνες, είναι είτε άνεργοι, είτε κάτω από το όριο της φτώχειας, είτε ακόμη και ζορίζονται να συντηρήσουν τις οικογένειές τους, βρέθηκε και πάλι η κρατική τηλεόραση, μαζί με κάποιους άλλους καναλάρχες, να διοργανώσουν την παρωδία της εκπροσώπησής μας στη Eurovision. Τη στιγμή που, χιλιάδες Έλληνες, λιμοκτονούν, εκείνοι σχεδίασαν πρόβες, συναυλίες, μετακινήσεις, προβολή ενός φολκλορικού υπερθεάματος, αξίας αρκετών δεκάδων χιλιάδων Ευρώ συνολικά, για να εμπαίξουν τον ελληνικό λαό που έβλεπε από το γυαλί της μικρής οθόνης τους stars της ελληνικής showbiz να έχουν ντυθεί με φορέματα χιλιάδων Ευρώ, να διαμορφώνονται πλατό, αίθουσες και εκδηλώσεις, επίσης δεκάδων χιλιάδων Ευρώ, όταν η μητέρα που τα βλέπει είναι αμφίβολο εάν έχει χρήματα να αγοράσει γάλα να ταΐσει το παιδί της ή να του δώσει χρήματα να πάρει ένα σάντουιτς στο σχολείο.
Όλοι κοροϊδεύουν τον ελληνικό λαό με προεξάρχοντες τα μέσα ενημέρωσης, τα γνωστά παπαγαλάκια των εκάστοτε συμφερόντων, πρώτα τα ιδιωτικά και μετέπειτα τα κρατικά (αυτά ξεσπάθωσαν τις δεκαετίες ΄80 και ΄90, τότε διέλυσαν την ΕΡΤ).
Περίμενα ότι θα υπήρχε η απαιτούμενη, στοιχειώδης, ευαισθησία, αυτό που εμείς λέμε ελληνικό φιλότιμο, ώστε να βρεθεί μια ομάδα ευπατριδών καλλιτεχνών και να πει <<Όχι, κύριοι. Φέτος δεν θα συμμετέχουμε στη Eurovision, σε ένδειξη πένθους και διαμαρτυρίας για την κατάντια του ελληνικού λαού. Για να δηλώσουμε αντίσταση στην υποταγή που μας επιβάλλουν ξένοι και ανθέλληνες>>. Αλλά, δυστυχώς, μόνο στη σκέψη μου έμεινε ο στοχασμός αυτός. Και στη σκέψη χιλιάδων Ελλήνων που αποζητούν σωτηρία και που έκλεισαν το γυαλί της μικρής οθόνης τη βραδιά του ελληνικού ΄΄τελικού΄΄ της υπό διοργάνωση παρωδίας, αντιστεκόμενοι στο εμετικό αυτό θέαμα που εκμαυλίζει τον πολιτισμό και προκαλεί τη συνείδηση και την οργή του πενόμενου Έλληνα, με τα προκλητικά και πολυδάπανα φολκλόρ του.-
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου