Του Γιώργου Φωτ. Παπαδόπουλου
Το ότι ο Κύριος και η Αγία μας Εκκλησία καθυβρίζονται για μια ακόμη φορά δεν είναι πρωτάκουστο ούτε περίεργο.
Όταν ο πρεσβύτης, Άγιος Συμεών ο Θεοδόχος, κράτησε στα χέρια του τον Κύριο ως νήπιο εδήλωσε ότι <<ούτος κείται εις πτώσιν και εις ανάστασιν πολλών και εις σημείον αντιλεγόμενον>> (Λουκ. Β΄, 34). Είναι τοις πάσι γνωστό ότι, για όσους αποδέχονται τον Κύριο ως Θεό και πιστεύουν σ΄ Αυτόν αποτελεί ανάσταση, ανόρθωση, σωτηρία. Για όσους, όμως, δεν Τον αποδέχονται και – όχι μόνον τούτο, αλλά – Τον λοιδορούν αποτελεί πτώση το γεγονός αυτό, δηλαδή εξευτελισμό, απαξίωση των αξιών της ζωής και εν τέλει απώλεια της ψυχής και της αιωνιότητας. Είναι αυτοί που διαρκώς αντιλέγουν αποδεικνύοντας περίτρανα την απιστία ή την παντελή άγνοιά τους περί των ζητημάτων της πίστεως. Και που, επίσης, αγνοούν τον λόγο του Χριστού: <<Ο μεν πιστεύσας και βαπτισθείς σωθήσεται, ο δε απιστήσας κατακριθήσεται>> (Μαρκ. ΙΣΤ΄, 15).
Στην δεύτερη αυτή κατηγορία ανήκουν κι εκείνοι οι οποίοι, ηλίθιοι όντες, έχουν την τάση να εξωραΐζουν την χλεύη τους προς τον Θεό, την χριστιανική θρησκεία και το <<πιστεύω>> της συντριπτικής πλειοψηφίας του Ορθοδόξου λαού, εκείνου με τον οποίο συνυπάρχουν και διάγουν τον λασπώδη και πολυτάραχο βίο τους. Ασφαλώς, λησμονούν ότι <<Θεός ου μυκτηρίζεται>> (Γαλατ. ΣΤ΄, 7), ο Θεός δεν εμπαίζεται. Και ότι <<φοβερόν το εμπεσείν εις χείρας Θεού ζώντος>> (Εβρ. Ι΄, 31), είναι τρομερό να πέσει κανείς – με τις εκούσιες προκλήσεις του – στα χέρια του Θεού που είναι ολοζώντανος. Ασφαλώς, λησμονούν πως, οτιδήποτε κι αν κάνει οποιοσδήποτε άνθρωπος είναι αδύνατον να εμπαίξει τον Θεό, διότι ο Θεός δεν θίγεται από τα δημιουργήματα Του. Το μόνο που πετυχαίνουν είναι τα ίδια να σπάνε τα μούτρα τους. <<Εμώρανεν ο Θεός την σοφίαν του κόσμου τούτου>>(Α΄ Κορινθ. Α΄, 20), παραδόθηκαν οι δήθεν σοφοί του κόσμου στην πλήρη αποχαύνωση και ηλιθιότητά τους, διότι ακριβώς μόνο ως πνευματικοί και ανώτεροι άνθρωποι δεν φάνηκαν αλλά αντιδρούν σαν σαρκία υποταγμένα στα πάθη και τις ορμές τους, μη γνωρίζοντας ειλικρινώς τι σημαίνει πνευματική και ανώτερη ζωή.
Αυτό δεν έπραξαν και οι συντελεστές της ταινίας <<Corpus Christi>> που θεωρούν ότι παράγουν πολιτισμό ? ή ότι ενεργούν ποιητική και θεατρική αδεία ? Οι συντελεστές αυτοί της εν λόγω παραγωγής είναι ανεγκέφαλοι και αμαθείς. Δεν θα σταθώ σε τούτο διότι το έχει αντιληφθεί, πλέον, όλος ο κόσμος (ακόμη και οι άθρησκοι ή χλιαροί περί την πίστη) που τους καταδίκασε στη συνείδησή του. Θα σταθώ, όμως, στα όσα λέγονται για να κατηγορήσουν τον πιστό λαό που ορθά αντιδρά, διαμαρτυρόμενος για την παραγωγή και προβολή μιας ταινίας που θίγει ιερά και όσια, που είναι ψευδής ως προς την πλοκή της και που - πέραν των άλλων - θίγει υπαρκτά πρόσωπα με ότι αυτό συνεπάγεται, νομικά και ηθικά, για κάθε νοήμονα και νομοταγή πολίτη, σε ένα κράτος δημοκρατικό και ευνομούμενο.
Εξαιρώ και περιφρονώ παντελώς τους Χρυσαυγίτες, οι οποίοι δεν έχουν καμία σχέση με το Χριστιανισμό και την Ορθοδοξία και τους θέτω στο περιθώριο. Και που, για να είμαστε ειλικρινείς, δεν διαφέρουν από τους συντελεστές της παράστασης ως προς το εκκλησιαστικό πιστεύω τους, αλλά από την εκ διαμέτρου αντίθετη, λανθασμένη, κατεύθυνση. Ίσως κι εκείνοι θα έπρεπε να μάθουν τον λόγο του Κυρίου <<Μαθητεύσατε πάντα τα έθνη>> (Ματθ. ΚΗ΄, 19), ο Χριστός δεν κάνει φυλετικές διακρίσεις. Αλλά και τον λόγο Του προς τον Απόστολο Πέτρο, που πήγε να κόψει το αυτί του Μάλχου όταν ράπισε τον Κύριο: <<πάντες οι λαβόντες μάχαιραν εν μαχαίρα αποθανούνται>> (Ματθ. ΚΣΤ΄, 52).
Όμως, οι λοιποί χριστιανοί έκαναν το καθήκον τους κι εκείνο που η συνείδησή τους επέβαλε. Πως θα έπρεπε να αντιδράσει ένας πιστός βλέποντας ότι προβάλλονται ο Χριστός και οι Άγιοι Απόστολοι ως σοδομίτες ? Είναι λάθος να εμφανίζονται (ακόμη και Μητροπολίτες) και να λένε ότι δεν χρειάζονται τέτοιες αντιδράσεις. Διότι οι κινητοποιηθέντες κατόρθωσαν αφενός μεν να ακυρωθεί μερικώς η παράσταση και αφετέρου τήρησαν την Απόφαση της Ιεράς Συνόδου που καταδίκαζε την παράσταση και καλούσε τον πιστό λαό να αντιδράσει. Όσοι επικρίνουν τους αντιδρώντες στα αισχρά θεάματα (πάσης φύσεως) θα πρέπει να σκεφθούν πώς οι ίδιοι θα αντιδρούσαν εάν τα προβαλλόμενα πρόσωπα ήταν ο εαυτός τους ή άτομα του στενού οικογενειακού τους περιβάλλοντος. Οι θεατρίνοι τι θα έκαναν εάν, ας πούμε, στη θέση του προβαλλόμενου Χριστού ήταν οι ίδιοι και στη θέση των Αγίων Αποστόλων ο πατέρας, ο αδελφός ή ο γιος τους ? Τι θα έκαναν οι κατά τα άλλα εκκοσμικευμένοι Επίσκοποι που μίλησαν για φανατισμό όταν τους έθιγε ο πρώτος τυχών στην Μητροπολιτική περιφέρειά τους ? Μηνύσεις, αγωγές, διαψεύσεις, κλπ. Και τώρα ζητούν από τον πιστό λαό να σιωπήσει ! Γιατί ? Όποιος δεν αντιδρά στη διαστροφή, δεν διαφέρει από εκείνον που αποδέχεται ή εκφράζει τη διαστροφή.
Διάβασε κανείς το ρεπορτάζ της <<Κυριακάτικης Δημοκρατίας>>, σύμφωνα με το οποίο η θεατρική παραγωγός και μεταφράστρια του κατάπτυστου αυτού έργου, ηθοποιός Βάσια Παναγοπούλου (εκείνη που έκανε μαθήματα <<δημοκρατίας>> στους πιστούς χριστιανούς να μην αντιδρούν…) πώς αντέδρασε έντονα όταν διαπίστωσε ότι ο πρώην σύζυγός της είχε σοδομικές τάσεις και τι είπε εναντίον του με αφορμή την δολοφονία ενός γνωστού καλλιτέχνη ? Μήπως ότι, ενώ ο πρώην σύζυγός της αρνούνταν κάθε κατηγορία, εκείνη επέμενε στις αναπόδεικτες (κατ΄ εκείνον) καταγγελίες, αναδεικνύουσα τον σοδομισμό του πρώην συζύγου ? Όταν η ίδια αντέδρασε έτσι και απομακρύνθηκε από μια τέτοια κατάσταση, πως θέλει να μην αντιδράσουν οι πιστοί χριστιανοί όταν καθυβρίζεται ο Θεός και να αποδεχθούν το ανοσιούργημά της ? Το γεγονός αυτό μαρτυρεί περίτρανα ότι, κάθε καλλιτέχνης ή παραγωγός προβάλλει και αναδεικνύει ό,τι κρύβει στα εσώψυχά του. Οι άνθρωποι αυτοί έχουν πολλά προβλήματα, συνεπώς πολλά κατάλοιπα. Και αναζητούν την κατάλληλη περίοδο να τα φέρουν στην επιφάνεια.
Εν κατακλείδι πρέπει να ειπωθεί και τούτο: Επειδή πολλοί ψευτοκουλτουριάρηδες, αλλά και άλλοι, μίλησαν για <<συνήθεις υπόπτους>>, αναφερόμενοι στους αντιδρώντες χριστιανούς, πρέπει να γνωρίζουν ότι οι περισσότεροι των αντιδρώντων είναι πολύ πιο μορφωμένοι από εκείνους, έχουν δύο ή τρία πτυχία πανεπιστημίου, ανήκουν δε στο 2 % του τακτικά εκκλησιαζόμενου, πιστού λαού, δίχως την παρουσία του οποίου οι Ναοί μας θα ήσαν άδειοι τις Κυριακές και ο οποίος (πιστός λαός) έχει – και πρέπει να έχει – θέση για τα εκκλησιαστικά ζητήματα, εν αντιθέσει με τους επικριτές των πάντων που θέλουν να έχουν άποψη για ζητήματα που δεν καταπιάνονται, δεν εντρυφούν, δεν τους εκφράζουν και εν τέλει απέχουν μακράν των. Ε, όχι να έχουν άποψη για τα της Εκκλησίας εκείνοι που εκκλησιάζονται μια ή δυο φορές το χρόνο, δεν έχουν κοινωνήσει ούτε εξομολογηθεί ποτέ, κάνουν πολιτικούς γάμους και εξώγαμα και έχουν την τόλμη (ή καλύτερα το θράσος) να λένε τους ευλαβείς ανθρώπους οπισθοδρομικούς και αντιδημοκράτες !!! Αυτή είναι η δημοκρατία τους !!! Το σίγουρο είναι ότι, εάν τα σημερινά γεγονότα συνέβαιναν πριν δυο χιλιάδες χρόνια πρώτα αυτούς τους <<δημοκράτες>> θα είχε κυνηγήσει με το μαστίγιο ο Χριστός ! Χριστέ μου, Συγχώρεσε, κι εκείνους κι εμάς. –
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου