Συνοπτική Βιογραφία τοῦ Ἁγίου Ἐφραίμ
Ὁ Ἅγιος Ἐφραίμ γεννήθηκε εἰς τά Τρίκαλα τῆς Θεσσαλίας στίς 14 Σεπτεμβρίου, ἡμέρα τοῦ Σταυροῦ τοῦ ἔτους 1384.
Ὡς γνωστόν τά Τρίκαλα τό ἔτος 1393 περιῆλθον ὑπό Τουρκικήν κατοχήν, ὑπό τοῦ Βαγιαζίτ τοῦ Α΄ τοῦ Κεραυνοῦ, ὁ ὁποῖος κατέκτησε τήν χώραν τῆς Θεσσαλίας. Ἔκτοτε ἤρχισεν ἡ ἐγκατάστασις Μουσουλμάνων εἰς τάς Θεσσαλικάς πεδιάδας. (Βλ. Ἐγκυκλοπ. Παπύρου, τόμ. 7ος, σελ. 452).
Τό 1395 εἰς τήν Θεσσαλονίκην ἤρχισεν νά ἐφαρμόζεται τό «Παιδομάζωμα», τό ὁποῖον ἐπί Μουράτ Β΄ ὠργανώθη συστηματικότερον εἰς ὅλας τάς τουρκοκρατουμένας περιοχάς. Συνήθως ἐστρατολογοῦντο παιδιά 14-18 ἐτῶν ἤ 15-20, ἀλλά καί μικροτέρας ἡλικίας. (Βλ. Ἐγκυκλοπ. Παπύρου, τόμ. 10ος, σελ. 939).
Ὁ Ἅγιος Ἐφραίμ σέ ἡλικία 14 ἐτῶν, τό 1398 μέ τό κοσμικόν ὄνομα ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΟΡΦΗΣ ἐγκατέλειψεν μητέρα χήραν καί ἑπτά (7) ἀδελφούς, μέ τήν προτροπή τῆς εὐσεβοῦς μητρός του, προφανῶς διά νά ἀποφύγη τήν βιαίαν στρατολογίαν διά τήν ἐπάνδρωσιν τῶν γενιτσαρικῶν σωμάτων, καί προσῆλθε διά νά μονάση εἰς τήν Σταυροπηγιακήν Μονήν τοῦ Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεοτόκου, τήν ἀκμάζουσαν ἐπί τοῦ Ὄρους τῶν Ἀμώμων τῆς Ἀττικῆς.
Εἰς τήν Μονήν μέ φλογερό ζῆλον ἐπεδόθη εἰς τήν μοναχικήν Πολιτείαν, βιώσας ὡς ἄγγελος μετά τῶν ἀδελφῶν τῆς Μονῆς.
Κατά τό ἔτος 1416 οἱ Τοῦρκοι ἐλεηλάτησαν τήν Ἀττικήν καί ἠνάγκασαν τόν Δοῦκα τῶν Ἀθηνῶν Ἀντώνιο Ἀτζαγιόλι νά ὁμολογήσῃ ἑαυτόν ὑπόφορον τοῦ Σουλτάνου. (Βλ. Ἐγκυκλοπ. Πάπυρος, τόμ. 1ος, σελ. 625). Κατά δέ τό ἔτος 1424 οἱ Τοῦρκοι εἰσέβαλον βιαίως εἰς τήν Ἱεράν Μονήν τοῦ Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεοτόκου, ἐπί τοῦ Ὄρους τῶν Ἀμώμων καί ἐ σφαγίασαν ἀγρίως τούς Πατέρας τῆς Μονῆς.
Ὁ Ἅγιος ἀπουσίαζεν εἰς τήν σπηλιάν του ἐπί τοῦ Ὄρους καί ἐπιστρέψας, ἰδών τά σώματα τῶν Πατέρων ἐσφαγμένα ἐδῶ καί ἐκεῖ, ἐθρήνησεν γοερῶς. Τόν ἑπόμενον χρόνον, τήν 14ην Σεπτεμβρίου 1425, ἐπανῆλθον οἱ βάρβαροι Ὀθωμανοί καί εὑρόντες τόν Ἅγιον, τόν συνέλαβαν καί ἄρχισαν τά μαρτύριά του. Τόν ἐβασάνιζαν ἐπί 8 1/2 μῆνας, μέ μεγάλη μανία καί βαρβαρότητα, μέ τά ἴδια βασανιστήρια μέ τά ὁποῖα ἐβασάνισαν τούς Ἁγίους Μεγαλομάρτυρας, Ἅγιον Γεώργιον, Ἅγιον Δημήτριον, Ἁγίαν Αἰκατερίνην, Ἁγίαν Βαρβάραν καί τόσους ἄλλους.
Τέλος τόν ἐκρέμασαν ἀνάποδα εἰς παλαιόν δένδρον μουριᾶς ἐπί τοῦ περιβόλου τῆς Μονῆς, ἀφοῦ διεπέρασαν εἰς τόν ὀμφαλόν του χονδρόν παλαιόν ξύλον ἀναμμένον καί ἀφοῦ τόν ἐκάρφωσαν ἐπί τοῦ δένδρου μέ μεγάλα σουβλερά γύφτικα καρφιά. Ὁ Ἅγιος καιόμενος προσηύχετο.
Ὁ Ἅγιος Ἐφραίμ ἐτελείωσε μαρτυρικῶς τήν ζωήν του ἀπό τούς Τούρκους στίς 5 Μαΐου τοῦ σωτηρίου ἔτους 1426 ἡμέρα Τρίτη καί ὥρα 9η πρωϊνή σέ ἡλικία 42 ἐτῶν.
Ἀπολυτίκιον.Ἦχος α΄.
Τῆς ἐρήμου πολίτης.
Ἐν ὄρει τῶν Ἀμώμων ὥσπερ ἥλιος ἔλαμψας,
καί μαρτυρικῶς, θεοφόρε, πρός Θεόν ἐξεδήμησας,
βαρβάρων ὑποστάς ἐπιδρομάς, Ἐφραίμ Μεγαλομάρτυς τοῦ Χριστοῦ,
διά τοῦτο ἀναβλύζεις χάριν ἀεί, τοῖς εὐλαβῶς βοῶσι σοί,
δόξα τῷ δεδωκότι σοί ἰσχύν,
δόξα τῷ σέ θαυμαστώσαντι,
δόξα τῷἐνεργούντι διά σοῦ, πάσιν ἰάματα
.
|
Πηγή: www.imkifissias.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου