Του Γεωργίου Φωτ. Παπαδόπουλου- Κήρυκα του θείου λόγου
Ο Άγιος Γερμανός γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη το 640 μ.Χ. Πατέρας του ήταν ο πατρίκιος Ιουστινιανός, που τον ανέθρεψε με μεγάλη ευσέβεια. Είκοσι χρονών έμεινε ορφανός από πατέρα, τον όποιο σκότωσε ο Κωνσταντίνος ο Πωγωνάτος (668 - 685 μ.Χ.), αφού τον συμπεριέλαβε μεταξύ αυτών που σκότωσαν τον πατέρα του. Τον Γερμανό αφού τον ευνούχισε, τον κατέταξε στον κλήρο της Εκκλησίας.
Αυτός, φημισμένος για την αρετή, τη μόρφωση και την αγιότητα της ζωής του, εκλέχθηκε μητροπολίτης Κυζίκου, στο 37ο έτος της ηλικίας του. Αργότερα όταν χήρεψε ο πατριαρχικός θρόνος, με τη γνώμη του βασιλιά Αναστασίου και την ψήφο της συγκλήτου, του κλήρου και του λάου, ανέβηκε στον οικουμενικό θρόνο (715 μ.Χ.).
Από τη θέση αυτή, αφιέρωσε όλες του τις πνευματικές και ηθικές δυνάμεις, διδάσκοντας και νουθετώντας με τα συνεχή κηρύγματα του το λαό. Κατόπιν, όταν ο εικονομάχος αυτοκράτορας Λέων ο Ίσαυρος, του είπε να συμμορφωθεί με τα ασεβή διατάγματα του, αυτός όχι μόνο δεν υπάκουσε, αλλά παρότρυνε και το λαό σε αντίσταση. Αναγκάστηκε έτσι να παραιτηθεί, αφού κατέθεσε το ωμοφόριό του πάνω στην αγία Τράπεζα.
Αποσύρθηκε σ' ένα πατρικό του κτήμα, το Πλατάνια, και μετά από σύντομη αρρώστια, πέθανε σε ηλικία 100 ετών στις 12 Μαΐου το 740 μ.Χ. Η ταφή του έγινε στη Μονή της Χώρας.
Ενώ αρχικά καθαιρέθηκε και αναθεματίσθηκε από τη ψευδοσύνοδο της Ιερείας το 754 μ.Χ., στην συνέχεια δικαιώθηκε και εξυμνήθηκε από την Ζ' Οικουμενική Σύνοδο το 787 μ.Χ., η οποία καταδίκασε τους εικονομάχους και αναστήλωσε τις ιερές εικόνες. Επί της Πατριαρχίας του Αγίου, όταν το 718 μ.Χ. διασώθηκε η Κωνσταντινούπολη από βαρβαρική επιδρομή, συμπληρώθηκε από τον Άγιο Ανδρέα Κρήτης ο Ακάθιστος Ύμνος.
Ο Άγιος Γερμανός κατέλιπε αξιόλογο υμνογραφικό και συγγραφικό έργο, δυστυχώς όμως τα περισσότερα έργα του κατακάηκαν με διαταγή του Λέοντος. Περισώθηκαν δε από μεν τους ύμνους, 104 Στιχηρά και 22 Κανόνες, από δε τα συγγράμματά του τα εξής: α) «Περί αιρέσεων και Συνόδων», β) «Τρεις δογματικαί επιστολαί επί των εικονομάχων» (προς Ιωάννην, Επίσκοπον Συνάδων, προς Κωνσταντίνον, Επίσκοπον Νακαλείας, και προς Θωμάν, Επίσκοπον Κλαυδιουπόλεως), γ) «Οκτώ λόγοι» (δύο στην προσκύνηση του Τιμίου Σταυρού κατά την ημέρα της Σταυροπροσκυνήσεως και την ημέρα του Μεγάλου Σαββάτου, δύο στα Εισόδια της Θεοτόκου, τρεις στην Κοίμηση της Θεοτόκου και ένας στον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου), δ)»Ομιλία» (στα εγκαίνια του ναού της Θεοτόκου και τα άγια σπάργανα του Κυρίου μας Ιησού Χριστού).
Αξίζει να σημειωθεί ότι, η μνήμη του Αγίου Γερμανού τιμάται μεγαλόπρεπα στο Οικουμενικό Πατριαρχείο αλλά και στην Φλώρινα, στο ομώνυμο χωριό του, <<Άγιος Γερμανός>>, δίπλα στις λίμνες Πρέσπες. Ο μακαριστός Μητροπολίτης Φλωρίνης κυρός Αυγουστίνος Καντιώτης (+2010) τιμούσε δεόντως πάντοτε τη μνήμη του Αγίου Γερμανού εκεί. Επίσης, στον Μητροπολιτικό Ναό του Πύργου, στην Ι. Μητρόπολη Ηλείας, όπου άγει τα ονομαστήριά του ο σεπτός Μητροπολίτης της κ. Γερμανός.
Πρόκειται για έναν μεγάλο Άγιο της Εκκλησίας μας, στυλοβάτη της Ορθοδοξίας, ο οποίος υπέστη πολλά δεινά τόσο από την κοσμική εξουσία όσο και από διαστρεβλωτές της πίστης μας της εποχής του.
Με αφορμή τη σύντομη αυτή μνεία στον Αγ. Γερμανό, ας μου επιτραπεί να κάμω εδώ και μια προσωπική-οικογενειακή μου αναφορά:
Στο χωριό Πυργί της Χίου και ειδικότερα πλησίον του Ναού της Αγίας Μαρίνας (στην ομώνυμη περιοχή, επί του αμαξωτού δρόμου κινούμενοι προς τα Κάτω Φανά), ο γράφων, κατά το έτος 2012, ανήγειρε –επί παλαιόκτιστου πέτρινου οικοδομήματος– το Ναίδριο του Αγίου Γερμανού, Πατριάρχου Κων/πόλεως, εμβαδού 6 τ.μ. και χωρητικότητας 4-5 ατόμων, εκπληρώνοντας παλαιότερο τάμα του (ήδη από το έτος 1993- μάλιστα τούτο επισημαίνεται και εντός του πονήματός του <<Μητροπολίτης Γερμανός Θεοτοκάς- Ο Άξιος Αρχιερέας>> εκδοθέν το έτος 1993), με το οποίο σκόπευε να ανεγείρει μικρό ναίδριο σε περιοχή του κάμπου μεταξύ των δημοτικών κοινοτήτων Βουνού-Φλατσίων της δημοτικής ενότητας Ιωνίας στη ΝΑ Χίο. Ο γράφων, από πλευράς του γένους της μητέρας του, αειμνήστου Ευτυχίας Φωτ. Παπαδοπούλου (το γένος Γεωργίου Θεοτοκά εκ πατρός της και Μαριάνθης Κουτιάδου- Θεοτοκά εκ μητρός της), έλαβε από την γιαγιά του, διδασκάλισσα, Μαριάνθη Θεοτοκά (1905-1989) την ιερή εικόνα του Αγίου Γερμανού, Πατριάρχου Κων/πόλεως (ιστορηθείσα στα τέλη του 19ου αιώνα) και την οποία είχε λάβει από τον σύζυγό της (και παππού μου), ιατρό Γεώργιο Θεοτοκά (1900-1973), ανηψιό του –πυργούση– Μητροπολίτη Λέρου, Καλύμνου & Αστυπαλαίας Γερμανού Θεοτοκά (1850-1918), αρχικού ιδιοκτήτη της (που τη δώρισε στον παππού μου, στην εφηβική του ηλικία, όταν τον είχε υπό την επιμέλειά του ως σπουδαστή ο δεσπότης) την οποία και μου παρέδωσε, όντας μαθητής, προ του θανάτου της (1989). Έκτοτε, μέσα στην εφηβική μου ψυχή γεννήθηκε ο πόθος της ανέγερσης ενός μικρού ναιδρίου, προς τιμήν του Αγίου Γερμανού, εντός του οποίου θα εκτίθετο σε προσκύνηση αντίγραφο της εικόνας εκείνης και θα τιμάτο και η μνήμη του θείου μας, Μητροπολίτη Γερμανού (τα ιερά οστά του οποίου φυλάσσονται σε ειδικό οστεοφυλάκιο πλησίον της Ιεράς Μονής Αγίου Γεωργίου στο Πυργί, η δε προτομή του κοσμεί τον περίβολο του Καθεδρικού Ι. Ναού της Κοιμήσεως της Θεοτόκου Πυργίου και το όνομά του φέρει η κεντρική πλατεία του χωριού). Αυτός οι μειλίχιος πόθος εκπληρώθηκε, λοιπόν, το έτος 2012 και σήμερα, πλέον, τιμάται ο Άγιος στον ίδιο τόπο με την Αγ. Μαρίνα, με αυτόν δε τον τρόπο <<συγκεράστηκαν>>, έγινε νοητή και πνευματική σύζευξη των δύο οικογενειών εκ των οποίων βιολογικά κατάγομαι ήτοι της οικογενείας Παπαδοπούλου και της οικογενείας Θεοτοκά, καταγομένων αμφοτέρων από το Πυργί της Χίου.
Για τον Άγιο Γερμανό, μνεία κάνω και στο μικρό εγχειρίδιο που εξεδωκα το έτος 2012 υπό τον τίτλο "Εκεί στην Αγία Μαρίνα, στο Μάναγρο Πυργίου Χίου".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου