Ιερός Παρθενών Παναγίας Βοηθείας Χίου (Μαθητική εργασία)

4o Πιλοτικό Γυμνάσιο Χίου Τμήμα: Γ2

Σχολικό Έτος: 2012-2013 Μάθημα: Τοπική Ιστορία

Μαθητές: Δελλιός Λεωνίδας, Μαυριάνος Γιάννης

και Πάδης Νίκος

Καθηγητής: κ. Καρατζάς Κων/νος (ΠΕ 01)

Εργασία Α΄ Τριμήνου 

 

Ιστορία

Ο Ιερός Παρθενών της Παναγίας Βοηθείας βρίσκεται στη βορειοδυτική άκρη της πόλης της Χίου πάνω σε λόφο, στο δρόμο προς τις Καρυές και τη Νέα Μονή. Ιδρύθηκε από τον Άγιο Άνθιμο τον Χίο, το 1930. Ο κύριος λόγος της δημιουργίας του μοναστηριού ήταν να φιλοξενήσει τις μοναχές, οι οποίες βρήκαν καταφύγιο δίπλα στην πνευματική μορφή του Άγιου Άνθιμου, μετά από τους διωγμούς που υπέστησαν από τους Τούρκους στην Μικρά Ασία.

Η κατασκευή της Μονής άρχισε το 1928. Σ’ αυτήν βοήθησαν πλούσιοι χριστιανοί με οικονομικές προσφορές, ενώ άλλοι βοήθησαν στο κτίσιμο. Το 1930 ολοκληρώθηκε η κατασκευή.

Η Μονή περιβάλλεται από ψηλό τείχος και εκτός από το Καθολικό, που είναι αφιερωμένο στην Παναγία περιλαμβάνει κελιά σε περιμετρική διάταξη, Τράπεζα, αρχονταρίκι, βιβλιοθήκη, κρήνη και το «Πολυτεχνείον» (εργαστήρια ραπτικής, πλεκτικής, κεντήματος, υφαντουργίας και αγιογραφίας). Γύρω από το Μοναστήρι υπάρχει δασύλλιο που προσφέρει δροσιά και όμορφη θέα προς την πόλη και τη θάλασσα.

Οι μοναχές, που φιλοξενούσε αρχικά ήταν 30, αλλά ο αριθμός τους αυξήθηκε σταδιακά, φτάνοντας κάποτε και τις 85.

Η προσφορά της Μονής

Η Μονή βοήθησε πολλούς άπορους και ταλαιπωρημένους ανθρώπους. Γι’ αυτό και έγινε καταφύγιο για τους πονεμένους ανθρώπους. Επίσης, έχουν γίνει πολλά θαύματα, τα οποία οφείλονται στις δύο θαυματουργές εικόνες της Παναγιάς της Βοηθείας και του Άγιου Άνθιμου.Οι κύριες απασχολήσεις των μοναστριών ήταν μέχρι και πριν 12 χρόνια η αγιογραφία, η υφαντική, τα εργόχειρα, η πλαστική, η ραπτική, το κέντημα και η μικροτεχνία.Η Μονή σήμεραΣτη Μονή εγκαταβιώνουν σήμερα μόλις 7 καλόγριες.Στο μοναστήρι απαγορεύεται η είσοδος στους άντρες άνω των οκτώ ετών. Η είσοδος επιτρέπεται στους άντρες μόνο την 15η Φεβρουαρίου ημέρα του εορτασμού της κοιμήσεως του Αγίου Ανθίμου και τη Δευτέρα μετά την Κυριακή του Θωμά.

Πηγές:

1) Λιαδή Γεωργίου, πρωτοπρεσβυτέρου, «Χιακός Μοναχισμός», Ημερολόγιο Ιεράς Μητροπόλεως Χίου, Ψαρών και Οινουσσών 1991, χ. α. σ.

2) 4ο Γυμνάσιο Χίου, Οι Παναγιές της Χίου, Χίος Αύγουστος 2002.

3) Ανωνύμου, «Μονές της Χίου» , Εφημερίδα Τα Νέα, Ένθετο, Τόμος 15, Αθήνα 2010, σσ. 72-85. 

4) Χαλκιά – Στεφάνου Πόπης, Τα μοναστήρια της Χίου, Αθήναι 2003.

Πηγή: 4gym.wikispaces.com