Του Γεωργίου Φωτ. Παπαδόπουλου- Αντιδημάρχου Χίου- Κήρυκα θείου λόγου
Τον -μακαριστό ήδη- π. Γεώργιο Λιαδή γνώρισα πριν από 25 χρόνια, όταν μαθητής ων της Α΄ τάξης του Γυμνασίου φοίτησα στο 1ο Γυμνάσιο.
Μέχρι τότε οι σχέσεις μου με τον χώρο της Εκκλησίας ήσαν ελάχιστες έως μηδενικές. Στο πρόσωπο του αγαθού αυτού Λευίτη βρήκα την απάντηση σε πολλά ερωτήματα της ζωής και μπόρεσα να σταθώ στα πόδια μου, ως πρώιμος έφηβος με αρκετές αναζητήσεις και ανήσυχο πνεύμα. Θυμάμαι ότι ο παπά- Γιώργης ήθελε τους μαθητές του άριστους γνώστες των μαθημάτων και δύσκολα έβαζε υψηλούς βαθμούς. Κι όμως, προσωπικά, τα θρησκευτικά –εξαιτίας του παπά Γιώργη – με έθελξαν τόσο που, κατόρθωσα από τότε να εντρυφήσω με μεγάλη επιμέλεια και να παίρνω 19 και 20 σε όλες τις τάξεις του Γυμνασίου, του Λυκείου αλλά ακόμη και στην Δ΄ τάξη του Εκκλησιαστικού (μεταλυκειακό τμήμα), έχοντας αλλάξει αρκετούς θεολόγους.